شهروند سبز - «فروپاشی دیكتاتوری مطمئنا موجب جشن‌های بزرگی خواهد شد. مردمی كه مدت‌ها رنج كشیده‌اند و با هزینه‌ای بالا مبارزه كرده‌اند شایستگی اوقاتی برای تفریح، راحت و سپاسگذاری را دارند. آن‌ها باید به خودشان و تمام كسانی كه در كنار آن‌ها برای رسیدن به آزادی سیاسی مبارزه كرده‌اند، افتخار كنند. همه برای دیدن این روز زنده نیستند. زنده‌ها و مرده‌ها باید همچون قهرمانانی كه به شكل گیری تاریخی آزاد در كشورشان كمك كرده‌اند، به یاد آورده شوند.
اما متاسفانه، این زمان، زمان كاهش هشیاری‌ها نیست. حتی در هنگام فروپاشی موفقیت‌آمیز دیكتاتور از طریق مبارزه طلبی سیاسی، باید احتیاط‌های دقیقی به عمل بیایند تا از برخاستن رژیم سركوبگر جدیدی از میان بی‌نظمی‌های ناشی از سقوط رژیم قبلی جلوگیری شود. رهبران نیروهای پیشروی دموكراسی باید از قبل برای انتقال منضبط به دموكراسی آماده شده باشند. ساختار دیكتاتوری باید از بین برود. پایه‌های متناسب با قانون اساسی و حقوقی و استانداردهای رفتاری یك دموكراسی پایدار باید ایجاد شوند.
هیچ كس نباید فكر كند كه با سقوط دیكتاتوری، سریعا جامعه‌ای ایده‌آل به وجود خواهد آمد. فروپاشی دیكتاتوری، در شرایط پیشرفته آزادی، تنها برای تلاش‌های درازمدت به منظور پیشبرد جامعه و پاسخگویی مكفی به نیازهای انسان، نقطه شروع جدیدی تدارك می‌بیند. مشكلات جدی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای سال ها ادامه خواهند داشت كه برای رفع آن ها به همكاری تعداد كثیری از مردم و گروه‌ها نیاز خواهد بود. سیستم سیاسی جدید باید به منظور مواجه با مشكلات آتی، برای مردمی با دیدگاه‌های مختلف و معیارهای متفاوت فرصتی فراهم كند تا بتوانند به اقدامات زیربنایی خود ادامه دهند و رویه توسعه را دنبال نمایند».
من به عنوان یک فعال سبز مطمئنم در صورت برنامه‌ریزی و تصمیم گیری درست حتما پیروز خواهیم شد اما با توجه به تجربیاتم بسیار نگران دوران پس از پیروزی‌ام. آن چیزی که از این دوران به حکومت دموکرات ما به ارث خواهد رسید اقتصادی ویران و مشکلات عمیق اجتماعی و فرهنگی است. در طول این چند سال هیچ سرمایه‌گذاری درستی در زمینه ساخت نیروگاه‌ها، صنایع نفت، پتروشیمی، راه‌ها و جاده‌ها و... انجام نشده است. مشکلات پیدا و پنهان زیادی اقتصاد ما را به دهمین اقتصاد بد دنیا تبدیل کرده‌اند. دولت بعدی حتی اگر تمام توان خود را به کار گیرد قادر به حل این همه مشکل در کوتاه مدت نخواهد بود. ساختن، بودجه و زمان می خواهد! اگر ما و مردم این مسائل را در نظر نگیریم، اگر با استفاده از مطبوعات آزاد دائما بر حکومت بتازیم و تضعیفش کنیم، اگر باعث ایجاد جو ناامیدی و بی‌عملی در مردم شویم، چه چیزی می‌تواند تضمین کند که طی انتخاباتی با شرکت 30 درصد از مردم دیکتاتوری همچون احمدی‌نژاد انتخاب نشود؟
مشابه همین مسائل در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی وجود دارند. با حذف حجاب اجباری مطمئنا با تندروی‌هایی از سوی نوجوانان و جوانانی مواجه خواهیم شد که طی این سال‌ها با اجبار و توهین شدید روبرو بوده‌اند. چطور باید به نگرانی‌های اقشار مذهبی جامعه که از سوی هواداران حکومت فعلی به آن دامن زده خواهد شد، جواب دهیم؟
ما به عنوان فعالان سبز باید به دنبال روش‌ها و راه حل‌هایی باشیم که بتوانیم ضمن حفظ و بسط آزادی و دموکراسی، جلوی سواستفاده افراد ناآگاه و مخالفین دموکراسی را بگیریم تا با مشکلاتی که کشورهایی مثل اوکراین با آن روبرو شدند مواجه نشویم. حفظ پیروزی بسیار مهم تر و سخت تر از به دست آوردن آن است.
پی‌نوشت:
مجموعه یادداشت «چه باید کرد»؟ را «شهروند سبز» بر پایه آموزه‌های کتاب «از دیکتاتوری تا دموکراسی» تهیه کرده است. (عبارات داخل گیومه نقل قول‌های مستقیم از متن کتاب هستند) شما نیز می‌توانید علاوه بر ارسال یادداشت‌های پراکنده، ستون ثابت خود را در «مجمع دیوانگان» تعریف و راه‌اندازی کنید.
بالاغیرتا از این سبز و قرمز و سفید خال خال پشمی بیرون بیائیم همه یکی بشیم تا شاید بتونیم یک غلطی بکنیم بعدش جشن هم می گیریم من دوغ می خورم تو ویسگی بخور
پاسخحذف