۸/۰۲/۱۳۹۰

مسئله اصلی یارانه‌هاست

«یک بار داشتیم در مورد یارانه‌ها صحبت می‌کردیم که زندان‌بانان کلافه شده بودند و می‌خواستند این بحث قطع شود و مدام وسط حرف‌های ما می‌پریدند و جملاتی از یکی از مسئولین را نقل می‌کردند که یک دفعه پدرمان خطاب به او گفتند «به مقام کسی کاری ندارم. مساله‌ای که مهم است این است که وضعیت یارانه‌ها دارد مردم را له می‌کند و وضعیت اقتصادی اسفناک است. این ظلم است و یادتان نرود که سنت الهی در مورد نتیجه ظلم تغییر ناپذیر است». (از گفت‌وگوی دختران میرحسین موسوی)


تا انتخابات مجلس زمان زیادی باقی نمانده است. قطعا حاکمیت کودتا علاقمند است با پررنگ کردن مسئله انتخابات، بار دیگر برای یک بازه چند ماهه، تمرکز خبری بر هر روی‌داد دیگری را از میان ببرد. به باور من جدال‌ها و چالش‌های بین‌المللی نظام، افشای فسادهای گسترده اقتصادی، جنگ قدرت میان جناح‌های سهیم در کودتا و از همه مضحک‌تر، داستان تغییر ساختار حکومتی، هیچ یک دغدغه اصلی و روزمره مردم کشور نیستند. هرچند می‌توان پی‌گیری هر یک از این مسایل را در نهایت به اصلاح وضعیت اقتصادی مربوط دانست، با این حال نمی‌توان انکار کرد که آنچه توده مردم به صورت مستقیم و بی‌واسطه با آن دست به گریبان هستند عواقب اجرای طرح حذف یارانه‌هاست.


میرحسین موسوی، تنها نامزد از میان چهار کاندیدای انتخابات سال 88 بود که در برابر انواع و اقسام طرح‌های پیشنهادی جهت حذف یارانه‌ها مقاومت کرد. از نگاه من او به همین دلیل رییس جمهور منتخب اکثریت مردم بود. با این حال حتی با نادیده گرفتن این حقیقت، باز هم نمی‌توان منکر شد که اجرای طرح حذف یارانه‌ها امروز عواقب فاجعه‌باری را به نمایش گذاشته است که او پیش از این هشدارش را داده بود. موسوی حدود هشت ماه است که از حق برقراری ارتباط محروم شده است، با این حال اندک اخبار رسیده از او نشان می‌دهد که تمرکز اصلی او همچنان بر مسئله یارانه‌ها و فشارهایی است که توده مردم تحمل می‌کنند. به باور من، اگر جنبش سبز می‌خواهد بار دیگر در کانون توجه اکثریت مردم قرار گیرد و به روزهای پر جنب و جوش خود بازگردد، باید دست از حواشی روزمره رسانه‌ای صرف نظر کند و تمرکز بر دغدغه اصلی مردم را در دستور کار قرار دهد. فراموش نکنیم که انتقادات مهندس موسوی به طرح فعلی صرفا از جهت سلبی نبود، بلکه او و تیم همکارانش میراثی را بر جای گذاشته‌اند که می‌تواند سرلوحه جنبش ما قرار گیرد تا آن را به عنوان پیشنهاد جایگزین وضع موجود ارایه کنیم.


پی‌نوشت:
پیش از این در مجموعه یادداشت‌های «چه می‌خواستیم؟» برنامه‌های پیشنهادی «دولت امید» را به صورت کلی مرور کرده بودم که «برنامه اقتصادی» این دولت، به عنوان جایگزینی برای طرح حذف یارانه‌ها هم جزیی از آن بود. در آینده باز هم تلاش می‌کنم این پیشنهادات جایگزین را مرور کنم.

۲ نظر:

  1. ناشناس۲/۸/۹۰

    نگاهی به دوران موسوی بندازید تا ببینید چقدر صادق هستند.خفقان اون دوره یادتون نمی آد نه؟چطور حالا مدعی شدن!

    پاسخحذف
  2. این که نوشته اید مشکلات مردم ناشی از طرح یارانه هاست گرفتن معلول به جای علت است. آنچه باعث فشار بر مردم و کارخانجات شده ناکارایی شیوه های قدیمی استفاده از انرژی و مصرف بی رویه، کاهش شدید رشد اقتصادی در اثر تحریم و سیاست های غلط و کاهش درآمدهای واقعی در اثر انتشار بی رویه پول برای پر کردن چاه ویل مخارج حکومت است. یارانه مثل سرم می ماند که فقط برای تن رنجور مریض است. اگر مریض مدت طولانی نتواند غذای عادی بخورد باید ترتیب مجلس ختمش را داد. در ویرانگری سیاست های اقتصادی ج.ا. شکی نیست اما آدرس غلط نباید داد. سیاست های غلط اقتصادی حمایتگرانه که آقای موسوی جزو مدافعان بزرگ آن بوده و ظاهراً همچنان هستند جزو همین سیاستهای ویرانگر است.

    پاسخحذف