دنیا منتظر هیچ کدام از ما نمی‌ماند. این حقیقتی است که تلخی و یا شیرینی‌اش را شیوه مواجهه ما با آن مشخص می‌کند. یا با تغییرات سازگار خواهیم شد و از آن لذت می‌بریم، یا می‌نشینیم و از گذر پر شتاب ایام و روزگار تنها بار افسوس به دل می‌گیریم. این تغییرات صرفا در گذر عمر خلاصه نمی‌شود. پیشرفت فن‌آوری هم خودش تغییر چشم‌گیری است.
من دقیقا نمی‌دانم از عمر ورود اینترنت به کشور ما چقدر می‌گذرد. اما از عمر وبلاگ‌نویسی کمی بیش از یک دهه گذشته و در این مدت کم تغییرات بسیار بزرگی در ذایقه مخاطب ایجاد شده که بخش قابل توجهی از این تغییرات خودش محصول تغییر در فن‌آوری‌ها بوده. اگر وبلاگ‌نویسی زمانی یک انفجار بزرگ در جهان رسانه‌ها بود که به «همیشه مخاطب‌ها» این فرصت را می‌داد که حالا «خطیب» شوند برای یک جامعه مخاطب دیگر، ورود شبکه‌های اجتماعی بازی را به طرز دیگری تغییر داد. حالا دامنه «خطیب»ها بیشتر و بیشتر گسترش پیدا کرده و متناسب با این افزایش حجم تولید محتوا، فرصت برای صحبت کردن محدود و محدودتر شده است. پست‌های وبلاگی دارند کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند و کم‌کم جای خود را به استتوس‌های فیس‌بوکی و تویتری می‌دهند. در این بازار پر شتاب، آخرین بازمانده‌ها از نسل وبلاگ‌نویسان برای سماجت بر شیوه قدیمی خود باید دست به ابداعات بیشتری بزنند و برای حفظ مخاطب، کیفیت محتوای خود را افزایش دهند، اما باز هم تغییرات در همین‌جا متوقف نشدند.
نسل جدید فن‌آوری‌ها و شبکه‌های مجازی این امکان را برای تولید کنندگان و مصرف کنندگان محتوا فراهم آوردند که پا را از ورطه متن فراتر بگذارند و از ابزارهای «چند رسانه‌ای» استفاده کنند. حالا علاوه بر عکس و متن، شما می‌توانید از فیلم و یا فایل‌های صوتی برای برقراری ارتباط با مخاطب استفاده کنید. البته این امکان از قبل هم وجود داشت اما ابزارهای مناسب و جدیدی که برای آن طراحی شده، در کنار بالا رفتن میانگین سرعت اینترنت کاربران بازار مخاطب بیشتری را از مطالعه متن به سمت دیدن فیلم یا شنیدن فایل صوتی سوق داده است. وبلاگ‌نویسی که با این تغییرات جدید همراه نشود به زودی با مشکلاتی جدی مواجه خواهد شد.
نخستین بار من «رادیو مجمع دیوانگان» را در سال ۸۸ و با تولید مجموعه صوتی «مروری بر یک هفته اخبار جنبش سبز» تجربه کردم. تجربه خوبی بود اما ادامه پیدا نکرد. به ویژه به دلیل مشکلاتی که میزبان وبلاگی ایجاد کرد و حجم و کیفیت فایل‌ها را دستکاری کرد. از مدتی پیش دوباره تلاش کردم تا این بار در شبکه «Soundcloud» مجموعه‌ای از فایل‌های صوتی را تولید کنم که صرفا برگرفته از یادداشت‌های همین وبلاگ است. البته این مجموعه لزوما تمامی یادداشت‌ها را شامل نمی‌شود، اما اگر حساب کاربری من را دنبال کنید (اینجا+) می‌توانید دست‌کم گزیده‌ای از یادداشت‌های این وبلاگ را به صورت صوتی بشنوید.
گام بعدی، راه اندازی «سیمای مجمع دیوانگان» است که در شبکه «یوتیوپ» طراحی شده و به زودی قرار است با مجموعه‌ای تحت عنوان «تهران در سکون» کار خودش را آغاز کند. احتمالا آغاز به کار این شبکه را با اولین تولیداتش تا پایان هفته اعلام می‌کنم. تا آن موقع شما می‌توانید از پادکست‌های صوتی وبلاگ استفاده کنید. قطعا لطف بزرگی به من و بهبود کیفیت این مجموعه‌ها خواهید کرد اگر انتقاد یا پیشنهاد خودتان را به هر طریق ممکن اعلام کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر