«... انتظار سریع از جنبش داشتن می‌شود چیزی شبیه انقلاب که اگر چه محصول سالیان متمادی تلاش و مبارزه همه گرو‌ه‌ها علیه یک نظام سلطنتی بود، اما نیروهای مذهبی چون نیروهای جدی‌تری در سطوح رهبری و در بدنه جامعه داشتند به طور طبیعی حاکمیت را در اختیار گرفتند و در نهایت حقوق زنان، برابری خواهی، عدالت، آزادی، دموکراسی، قانون‌گرایی، کثرت‌گرایی فکری و فرهنگی، اهتمام به امور اقوام و زبان‌ها و مفاهیم دیگری در این سی سال مغفول ماند...»
دکتر رهنورد در گفت و گوی هفته گذشته خود با جرس (از اینجا بخوانید) به این پرسش پرداخته که «آیا جنبش سبز دچار انفعال شده است»؟ مدت‌ها است بحث‌هایی مشابه -دست کم در فضای مجازی- شکل گرفته است که من دلیل آن را کمبود تحلیل‌های قابل اتکا می‌دانم. متاسفانه کم کم به نظرم می‌رسد جامعه روشنفکری ایران برای پیشبرد جنبشی تا این حد پیشرفته و مدرن به اندازه کافی فربه نبوده است. این روزها موسوی باید خودش بیانیه و منشور صادر کند، بعد خودش و رهنورد بیانیه‌ها و منشورهای صادر شده را تفسیر کنند، بعد دوباره مصاحبه کنند و پاسخگوی انتقادات و ابهامات باشند و حتی خودشان به صورت مستقیم و در دیدارهای خصوصی به انتشار آن بپردازند. (شرایط کروبی هم دست کمی از این وضعیت ندارد) نمی‌خواهم بیش از حد بدبین باشم، اما گمان می‌کنم میان صدر تا ذیل جنبش سبز فاصله‌ای وجود دارد که باید توسط روشنفکران واسط پر می‌شد اما این روزها به امان خدا رها شده است. مدت‌ها است روشنفکران، اساتید دانشگاه، نویسندگان و صاحب‌نظران سخن جدیدی در مورد جنبش و تحلیل شرایط کنونی نداشته‌اند. آنچنان که گاه گمان می‌کنم تمام جامعه روشنفکری ما به همان فعالان سیاسی و حزبی محدود می‌شد که اکنون در پشت میله‌های زندان به سر می‌برند. با این حال من حتی چنین گمانه‌ای را در صورت صحت، دلیلی بر انفعال جنبش نمی‌دانم و بر فرض هم که بدانم تلاش خواهم کرد تا به جای اینکه کاسه کوزه‌هایش را بر سر موسوی، کروبی و یا هرکس دیگری بشکنم، خود دست به کار شوم و در حد توان خود جای خالی را پر کنم. به باور من ما حق نداریم تنها در هنگام تقسیم عناوین مدعی شویم که جنبش سبز یک رهبر ندارد و به تعداد فعالانش رهبری دارد، اما به هنگام ضعف و انتقاد که شد همه پیکان‌ها را به یک سمت روانه کنیم. در نهایت اینکه در شرایطی فعلی گفت و گوی دکتر رهنورد به گمانم یکی از بهترین تحلیل‌های ارایه شده از شرایط کنونی جنبش است که نباید آن را از دست داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر