ساعت دوازده شب تنها مسافر تاکسی هستم. اخبار رادیو از اعتراضات مردم فرانسه به دولت خبر می دهد. نوبت کامران نجف زاده می رسد تا از پاریس گزارش بدهد. جناب نجف زاده در اولین جمله خود اعلام می کند «سه میلیون نفر از مردم فرانسه در ده ها شهر این کشور دست به اعتصاب و تظاهرات زده اند». با توجه به قدرت سندیکاهای کارگری و انجمن های صنفی، در گستردگی اعتراضات فرانسه هیچ تردیدی ندارم. اما چه کسی توانسته مجموع تظاهرات کنندگان «ده ها» شهر فرانسه را بشمارد و درست به همان عدد معروف «سه میلیون نفر» برسد؟ عددی که بسیاری آن را شمار تظاهرکنندگان راهپیمایی 25 خرداد می دانند؟ گزارش بی.بی.سی شمار تظاهر کنندگان پاریس را 30 هزار نفر اعلام می کند. آیا فرانسه 100 شهر دیگر مانند پاریس دارد؟
در بخش دیگری از همین گزارش از زبان یک فرانسوی نقل می شود که «سارکوزی باید به جای دخالت در دیگر کشورها به مشکلات مردم فرانسه رسیدگی کند». باز هم به باور من چنین اظهار نظری قرار است نگرانی های فرانسه در مورد سکنه محمدی آشتیانی را تحت الشعاع قرار دهد و وانمود کند که مردم فرانسه از دولتش می خواهند که رسیدگی به شهروندان فرانسوی را در اولیت نسبت به دیگر اتباع جهان قرار دهد. اما نکته جالب ماجرا دلیل این اعتراضات است که در گزارش کامران نجف زاده به هیچ وجه به آن اشاره نمی شود: «اخراج کولی های رومانی و بلغارستان از فرانسه»! باز هم به گزارش بی.بی.سی، احزاب معترض این اقدام دولت فرانسه را نوعی «تبعیض نژادی» می دانند. به نظر ماجرا کاملا عکس نتیجه گیری گزارش آقای نجف زاده است.
پی نوشت:
هر چه فکر می کنم نمی توانم درک کنم چرا باید گروهی تحت عنوان «هواداران کامران نجف زاده» گرد هم بیایند. واقعا این دوستان دنیا را چه شکلی می بینند که من قادر به درکش نیستم؟
چه عدم درک بیخودی
پاسخحذف