۳/۲۵/۱۳۹۲

بریم با هم بخونیم: «سر اومد زمستون...»


باید بریم بهشت زهرا. بریم به شهدامون هم خبر بدیم.
بریم قطعه گور دسته جمعی شهدای گمنام
بریم امیرآباد و کارگر. بریم خیابان ندا.
بریم مسجد لولاگر ببینیم هنوز بوی خون می‌ده؟
بریم جلوی پایگاه مقداد
عاشورا بشه بازم بریم پل حافظ
بریم پیش مادر سهراب بغلش کنیم
بریم کرمانشاه پیش مادر کیانوش. بریم کردستان پیش مادر صانع
بریم به چشم خودمون ببینیم این کهریزک بالاخره کجا بود؟
یه روز بریم وزارت کشور. ببینیم این زیرزمینش چه شکلیه؟
پاشیم بریم کوجه اختر ببینیم هنوز درش بسته؟
بریم رجایی شهر ما هم گل کوچیک بازی کنیم
بریم بگردیم ببینیم دکتر پوراندرجانی کی بود؟
بریم توی شهر سبز بپوشیم. هرکی گفت چه خبر فقط گریه کنیم
فقط بریم بیرون. دوباره بریم توی خیابون‌ها و اصلا هیچی نگیم...

۲ نظر:

  1. به نظرم بهتر است زیاد احساساتی نشویم جناب آرمان...راه بسیار دشوار و درازی در پیش است و صبوری و پختگی می طلبد..
    رفتار شخص خاتمی در طول این سال ها می تواند بهترین الگو باشد برایمان..

    پاسخحذف
  2. ناشناس۲۷/۳/۹۲

    من هم معتقدم ايران الان مثل ديگ زودپز شده كه سالها بدون مراقبت با حداكثر حرارت وفشار در حال جوشيدن رها شده ، بهترين راه كم كردن شعله با انتخاب اصلاح طلب ها و ميانه روهاست. اگر بخواهيم خودمون هم نتيجه رو ببينيم تنها راه گرفتن اين زود پز در حال انفجار زير شير اب سرده كه احتمال انفجار اون زياده اما اگه براى اينده گان و ايران سر بلند و ازاد فكر بكنيم بايد با ارامش و صبورى تحمل بكنيم.

    پاسخحذف