من هم امشب پیامکی خواهم زد

خبرها می آیند و می روند. اتوبوس ها واژگون می شوند. دانش آموزان و معلمین کشته می شوند. بخاری ها شعله می کشند. کودکان در آتش می سوزند اما اردوهای بسیج همچنان ادامه می یابند و بخاری های نفتی هنوز در یک قدمی کودکان قرار دارند. هیچ بخشنامه ای صادر نشده است. اگر هم صادر شده است، یا برای تفکیک جنسیتی مهد کودک ها بوده، یا تاکید بر استخدام روحانیون بیشتر در مدارس و یا هرچه پرشورتر شدن اردوهای راهیان نور. هنوز هم کسی ضروری نمی داند استفاده از بخاری های نفتی را ممنوع اعلام کند. می گویند تعدادشان زیاد است، بودجه نداریم، زمان می برد. اما نمی گویند که هرقدر پولش زیاد باشد از هزینه اختلاس های نجومی بیشتر نمی شود یا جان این همه کودک اولویت دارد به ساختن درهای مطلا برای حرمین مقدس. حتی نمی خواهند دست یاری به سوی مردم دراز کنند، گویی از هر بسیج عمومی برای مشارکت مردمی در اداره امور و اصلاح روند نادرست هراس دارند.

 

خبرها می آیند و می روند. کودکان می سوزند و فریاد می زنند و ما در ظاهر کاری نمی توانیم بکنیم. کسی چیزی به ذهنش نمی رسد. مطالبه ها آنچنان دور و پرهزینه به نظر می آیند که نویدی از کاهش آلام روزمره شهروندان با خود ندارند. می توان همه چیز را به آینده نامعلوم موکول کرد. می توان همه چیز را به تحولی بنیادین و انقلابی فراگیر موکول کرد، اما نمی دانم تا آن زمان چند کودک دیگر خواهند سوخت و چند اتوبوس دیگر واژگون خواهد شد. آیا می توانیم به تمام این کودکان توضیح بدهیم که باید صبر داشته باشند و تحمل کنند؟

 

اینجا+ یک دوستی پیشنهادی داده است. فهرستی از شماره تماس های نمایندگان مجلس است برای ارسال یک پیامک ساده. درخواست برکناری وزیر و توقف اردوهایی که طی همین چند سال گذشته ده ها مورد فاجعه به بار آورده است.* من نمی دانم برای اصلاح کشور چه باید کرد؟ شاید پیشنهادات خودم را داشته باشم که دور از دسترس هستند. به نظر نمی رسد کس دیگری هم راه حلی برای حل تمامی مشکلات کشور داشته باشد. (اساسا آیا چنین راه حلی وجود دارد؟) اما من می دانم که تحرک، وظیفه شناسی و کار گروهی گام نخست برای هر اصلاح و تغییری است.

 

ملتی که می تواند برای ابراز هم دلی با «ناصر حجازی» 5 میلیون و برای حمایت از «عادل فردوسی پور» هم در همین حدود پیامک برای برنامه نود ارسال کند، آیا نمی تواند چند صد پیامک هم برای ابراز نارضایتی عمیق از وضعیت آموزش و پرورش و بی کفایتی و پاسخگو نبودن وزیر آن ارسال کند؟

 

برای غر زدن و متهم کردن دیگران و یا حتی انتقاد از خود فرصت زیاد است. من می خواهم یک امشب را، آن هم فقط در حد چند دقیقه صرف یک حرکت عملی کنم. من هم امشب می خواهم گوشی همراهم را بردارم و در ازای صدها و ای بسا هزاران پیامکی که برای خنده و شادی به دوستانم فرستاده ام، چند پیامک هم به یاد تمام کودکانی ارسال کنم که جانشان در معرض خطر بی کفایتی مقامات دولتی است. من هم امشب پیامکی خواهم فرستاد.

 

پی نوشت:

*  برای مشاهده فهرستی کوتاه از حوادث اردوهای پیام نور به ویکی پدیا مراجعه کنید.

 

شماره تماس نمایندگان:

 

کمیسیون آموزش:

 

جبار کوچکی نژاد: 09112373215

فرهاد بشیری:  09123496821

ابوالقاسم خسروی: 09155318367

 

نمایندگان منتقد و تاثیرگزاز:

 

محمدرضا تابش: 09181111507

توکلی: 09121273532

 

نمایندگان منطقه کردستان:

 

رسول خضری (سردشت پرانشهر): 09143404483

عثمان احمدی (مهاباد): 09143420850

 

قسیم عثمانی (بوکان): 09121239199

سالار مرادی (سنندج، کامیاران و دیواندره): 09121039123

 

حامد قادرمرزی (قروه و دهگلان): 09396928161

محسن بیگلری (سقز و بانه): 09183747200

 

امید کریمیانی (مریوان و سروآباد): 09188740792

علی جلیلیان (اسلام‌آباد غرب و دالاقو): 09188321675

 

نعمت منوچهری (اورامانات): 09188723910

محمدابراهیم محبی (سنقر و کلیایی): 09183370727

 

محمد رزم (کرمانشاه): 09188311880