این
روزها که اشاره رییس جمهور به «همه پرسی» بازار اخبار را حسابی داغ کرده، گروهی از
منتقدان نیز گلایه دارند که «روحانی خوب حرف میزند، اما عمل نمیکند». طی چند روز
گذشته من اخباری خواندم مبنی بر صعود رشد اقتصادی کشور از «منفی ۲.۴درصد» در شش
ماهه نخست سال ۹۲ به «۴درصد» در شش ماهه نخست امسال.(+) همچنین
اخبار دیگری از کاهش تورم به حدود ۲۰درصد حکایت دارد و فراموش نکردهایم که این
میزان در پایان دوران احمدینژاد تا بیش از ۴۰ درصد تخمین زده میشد.
من
نمیخواهم در ریزهکاریهای دستاوردهای دولت دقیق شوم. حتی نمیخواهم به این فکر
کنم که تبدیل «رفراندوم» از شعاری که زمانی افراطیترین مطالبه رادیکالترین
فعالان کشور محسوب میشد به شعار رییس جمهور چه پیشرفت بزرگی برای جریان دموکراسیخواه
به حساب میآید. من فقط مدام به خاطرات نوجوانی خودم فکر میکنم. آن زمان که ما هم
خاتمی را متهم میکردیم که «فقط حرف میزنی و عمل نمیکنی». روزهای عجیبی بود.
روزهایی که خیلی زود برای بسیاری از ما بازگشت بدان به «حسرت» بدل شد. آن وقت بود
که آخرین پاسخهای سیدخندان را به یاد میآوردیم و با کمی شرم و سری از افسوس به
زیر افتاده تکرار میکردیم: «بعد از من کسانی خواهند آمد که خوب عمل میکنند»!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر