۵/۱۷/۱۳۸۹

خیر باشد

خبر اول را گروه «ایران ندا» دادند. مژده راه اندازی یک شبکه تلویزیونی. به یک هفته نکشید شبکه دوم (رسا) پیش دستی کرد و پیش برنامه هایش را هم به نمایش گذاشت. هردو خبر بدون تردید امیدوار کننده بودند. مدت ها بود که انتظار چنین رسانه هایی را می کشیدیم. اما همیشه در آغاز تردیدها و نگرانی هایی هم هست. نمونه بارزش روزهای آغازین شروع به فعالیت بی.بی.سی فارسی بود. روزهایی که کوچکترین اقدامات این شبکه هزار جور حرف و حدیث به همراه می آورد. گروهی می گفتند با جمهوری اسلامی تبانی کرده است. گروه دیگر می گفتند می خواهد سنگ منافع انگلستان را به سینه بزند و خلاصه هر کسی از ظن خود ماجرا را تفسیر می کرد. نه اینکه عیب و نقصی در کار نباشد، اما گمان می کنم عملکرد حرفه ای بی.بی.سی فارسی خیلی زود سبب شد تا گوی سبقت را از همتای آمریکایی اش برباید و میان ایرانی ها برای خودش آبرو و اعتباری کسب کند. حکایت دو شبکه جدید نیز به گمانم بی شباهت نیست.


رسا (رسانه سبز ایران) احتمالا به طیف فعالان سایت جرس نزدیک تر است، با این حال من تا کنون فهرست مشخصی از فعالان و دست اندرکاران آن ندیده ام. ده بند منشور رسا هم بیش از هرچیز شعارهایی است که در کشور ما زیاد داده می شود و نمی توان از آن برداشت خاصی کرد (بجز آنکه با توجه به بند دوم و تاکید بر «اسلام رحمانی و اخلاقی» قطعا از حاکمیتی سکولار حمایت نخواهد کرد). اما «ایران ندا» احتمالا حکایت متفاوتی دارد. طیف فعالان اعضای موسس* در آن از یک نگاه کمی نامتقارن به نظر می رسد که البته من آن را به نوعی نقطه قوت قلمداد می کنم. با این حال در همین طیف نامتقارن شاید به زحمت بتوان رد پایی از اعتقاد به سکولاریسم را مشاهده کرد. در همین حال حضور چهره ای نظیر «نیک آهنگ کوثر» این احتمال را هم تقویت می کند که این شبکه احتمالا انتقادات ویژه ای را هم برای سران جنبش سبز کنار گذاشته است.


تنها نگرانی قابل توجه از نگاه من، احتمال خارج شدن موضع گیری این دو شبکه از یک جور رقابت، به نوعی مقابله است. رقابت دو شبکه در جلب افکار عمومی بدون تردید می تواند در قویت نقاط قوت هریک و اصلاح ضعف ها موثر باشد. اما اگر قرار باشد جدال هایی که طی چند ماه گذشته حول عملکرد سایت جرس و منتقدان میرحسین وجود داشت به این دو شبکه نیز کشیده شود می توان تصور کرد که برون داد کلی تفرقه و دلسردی باشد. البته امیدوارم که اینگونه نشود. یعنی همه باید امیدوار باشیم که نشود. باید فال خوش زد: «خیر باشد».


پی نوشت:

* داریوش آشوری، مهران براتی، شهرنوش پارسی‌پور، مهدی جامی، رامین جهانبگلو، رضا دقتی، آرش سبحانی، رضا علامه‌زاده، محبوبه عباسقلی‌زاده، کاظم علم‌داری، مسیح علی‌نژاد، مهرانگیز کار، نیک‌آهنگ کوثر، محسن نامجو، محمدرضا نیک‌فر.

«کار تلویزیون به همین آسانی نیست» را از آرش سیگارچی بخوانید

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر