وقتی پوسته‌ها رنگ و لعاب تجدد به خود بگیرند اما باطن همان هسته سنتی خود را حفظ کند، نتیجه این می‌شود که یادگار نویسی‌های روی دیوار هم به جای «دوستت دارم فلانی» و «عشق من بهمانی» ، به زبان دیگری نوشته می‌شود، اما نفس کار و محتوایش را حفظ می‌کند. دیوار نوشته زیر نقل با اشتباه ترانه «Who Knew» اثر «Pink» است، اما به هیچ وجه رد پایی از هنر را در خود ندارد و نمی‌توان آن را به «هنر خیابانی» مربوط دانست. این در بهترین حالت یک یادگاری نویسی خوش رنگ و لعاب است.
(برای دیدن تصویر بزرگ کلیک کنید)
(برای دیدن تصویر بزرگ کلیک کنید)
سلام
پاسخحذفترجمه گرافیتی به «هنر خیابانی» برای من عجیب بود. هنر گرافیتی خیلی سطحی مورد توجه من است٬ اما فکر می کنم گرافیتی بخش مهمی از «هنر خیابانی»ست ولی تمام آن نیست.
حق با شماست مانی جان
پاسخحذفگرافیتی تنها یکی از هنرهای خیابانی است. من هم قصد نداشتم هنر خیابانی را به گرافیتی تقلیل دهم، فقط منظورم این بود که این نوشته از مصادیق هنر خیابانی، یا به صورت مشخص تر هنر گرافیتی نیست.