هفت سال پیش، زمانی که با قلع و قم اصلاح طلبان در انتخابات فرمایشی مجلس هفتم حاکمیت موفق شد یک مجلس یک‌دست و فرمان‌بردار تشکیل دهد، شعار «عدالت طلبی» بزرگترین شعار راه‌یافتگان اصولگرا به مجلس شد تا از همان ابتدا به هر شکل ممکن خود را «ساده زیست» نمایش داده و بزرگترین دغدغه مجلس جدید را مهار گرانی و رسیدگی به حال مستضعفین معرفی کنند. نتیجه اینکه نمایندگان در اقدامی نمایشی حتی از همراه بردن دسته گل در بازدید از مزار آیت الله خمینی خودداری کردند و این کار را «اسراف» خواندند. توجیهی که خیلی زود سبب شد حتی به قند و بیسکویت سالن انتظار مجلس هم رحم نکنند و ساده زیستی را به چشم هر ناظری فرو کنند. بماند که اصولگرایان ساده زیست چندان هم نتوانستند جلوی خودشان را بگیرند و اولین دعوای جدی مجلس هفتم در جدال نمایندگان بر سر مدل ماشین اهدایی از طرف مجلس بروز پیدا کرد و بعدها رسوایی عیدی‌های غیرمتعارف نمایندگان ساده زیست سبب اخراج «مسیح علی‌نژاد» از مجلس شد.
تا اینجای کار هرچه بود نمایش‌های تبلیغاتی بود. اما مجلس اصولگرا، با مغزهای متفکر و اقتصاددانی همچون «احمد توکلی» خیلی زود تصمیم گرفت که گرانی و تورم را یک بار برای همیشه از کشور ریشه کن کند. پس با تصویب طرح «تثبیت قیمت‌ها»، عملا به تورم دستور داد که گورش را از کشور گم کند! نیازی به توضیح نیست که جناب تورم چندان حرف شنوی از آقای توکلی و دوستانشان نداشت و تنها تغییری که در قیمت‌ها حاصل شد، توقف طرح دولت اصلاحات برای افزایش پلکانی قیمت بنزین و حذف تدریجی یارانه‌های بخش سوخت بود. دستاورد این تصمیم نیز در دولت محمود احمدی‌نژاد بروز پیدا کرد و پرداخت انبوه یارانه‌های پرداختی در زمینه انرژی خیلی زود از توان دولت خارج شد.
اولین تصمیم عقلای اصولگرا طرح سهمیه بندی بنزین بود تا بیست سال پس از پایان جنگ و ده سال پس از پایان دوران سازندگی، کشور در یک گام جهشی رو به عقب مجددا به ورطه سهمیه بندی بیفتد! با این حال این طرح هم چندان افاقه نکرد و دولت را به فکر حذف کامل یارانه‌ها انداخت. تصمیمی که قرار بود یک شبه انجام شود و به ادعای جناب احمدی‌نژاد به صورت انفجاری فقر و فقیر را هم از کشور ریشه کن کند. با این حال همان پیش لرزه‌هایی که با پررنگ شدن احتمال اجرای این طرح احساس شد دولتمردان و عقلای اصولگرا را از عمق و گستردگی انفجار احتمالی این طرح بر حذر داشت و نتیجه کار به تعویق انداختن مداوم طرح انقلاب اقتصادی بود.
صبح امروز، سردار رویانیان اعلام کرد که دولت سهمیه جدید خودروها را برای دی‌ماه اعلام کرده که نسبت به سهمیه پیشین با 15 درصد کاهش مواجه بوده است. این خبر برای شنونده آگاه دو پیام دارد. نخست اینکه اجرای طرح هدفمندسازی یارانه‌ها دست‌کم یک ماه دیگر به تعویق افتاده است و دوم اینکه اصولگرایان هم بالاخره فهمیدند که غول اقتصاد آنچنان سر به راه نیست که بتوان یک‌شبه چیزی را به او تحمیل کرد. پس همان‌گونه که نمی‌توان با فرمان «تثبیت قیمت‌ها» تورم را متوقف ساخت، یا فرمان «آزاد سازی قیمت‌ها» نیز نمی‌توان به ناگاه از اقتصاد بیمار و رانتی به اقتصاد بازار آزاد جهید. مشکل اینجاست که به نظر می‌رسد دوستان همچنان در محضور ایده ابتکاری «تثبیت قیمت‌ها» گیر کرده‌اند و چندان رویشان نمی‌شود که به افزایش پلکانی قیمت در دولت اصلاحات بازگردند. پس تصمیم گرفته‌اند به جای افزایش پلکانی قیمت، سهمیه سوخت را به صورت پلکانی کاهش دهند. به هر حال همین مقدار عقلانیت هم در جرگه اصولگرایان غنیمت است و بدون تردید باید آن را به فال نیک گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر