«تنها یک چیز می تواند مردم را به آشوبگری
وادارد و آن ستم گری است». (جان لاک)
نویسنده میهمان، مجتبی رحیمی:
همانگونه که همایون کاتوزیان می‌گوید: «یکی از قوانین شورش علیه حکومت {در ایران}
این است که هرکسی چیزی کم‌تر از سرنگونی حکومت مطالبه کند خائن به حساب خواهد آمد»
و باید به آن اضافه کرد که کم‌ترین درخواست تغییر و اصلاح در تصمیمات در چنین
حکومتی در حکم براندازی آن تعبیر می‌شود. این کوتاه‌ترین و به نظر من بهترین پاسخ
به سوال مطرح شده در تیتر این یادداشت است.
مرور وقایع تلخ آبان‌ماه نشان‌دهنده
این فاجعه ساده است. دولت مستقر برای کم کردن فشارهای اقتصادی‌اش سراغ طرح‌های
دولت قبل رفت و در یک شبیخون شبانه، قیمت بنزین سه برابر افزایش یافت. فردای آن
روز به نظر نمی‌رسید جز عده‌ای بسیار قلیل، کسی در کشور ایران با اجرای طرح افزایش
بنزین موافق باشد. در چنین شرایطی، اعتراضات بدیهی‌ترین اتفاق بود. اعتراضاتی که
هم‌دلی بخش عظیمی از حاکمیت را به همراه داشت و آنها به شیوه خود در رسانه‌های
حکومتی تحت اختیارشان به این اقدام اعتراض کردند.
روز اول اعتراضات به افزایش قیمت
بنزین، این طرح تنها تایید سران قوا را داشت و امیدواری این بود که پس از اعتراضات
گسترده، راس قدرت با اعلام توقف طرح، هم از اعتراضات بیشتر جلوگیری کند و هم رابطه
حکومت با مردم را تا حدودی ترمیم کند. درواقع، با هر تحلیلی تصمیم عقلانی دیگری نمی‌توانست
وجود داشته باشد. اما حکومت از فرمول همیشگی که شرح آن در بالا داده شد، استفاده
کرد و اعتراض بنزین «همچون کمان شکسته‌ای شد که هر دو طرف را می‌ترساند».
سخنان معاون فرهنگی سپاه
پاسداران بهترین شاهد برای این تحلیل است. حسین نجات با اشاره به دلیل حمایت رهبری
از طرح افزایش بنزین می‌گوید: «اگر تصمیم‌های کف خیابانی ادامه پیدا می‌کرد،
سواستفاده کنندگان خواسته‌های بعدی خود را استعفای سران قوا، استعفای مجلس و
فروپاشی انقلاب به خیابان‌ها می‌آوردند». این همان فرمول همیشگی است که در
آن هر تغییر و اصلاحی با استفاده از اعتراض به براندازی تعبیر می‌شود و در چنین
وضعیتی، ما همواره در چهارچوب مشخص تعیین شده از سوی حکومت، تنها تاییدکننده تغییر
یا اصلاحی بوده‌ایم که راس هرم آن را طلب کرده است. چه برجام باشد و چه تعیین روحانی.
به همین دلیل بود که پیش‌بینی
خوشبینانه یادداشت «شش تفاوت اعتراضات ۹۸ با ۹۶ که احتمالا به موفقیت آنخواهد انجامید» در وبلاگ «مجمع دیوانگان» به
حقیقت نپیوست و اعتراضات به افزایش بنزین به شدیدترین شکل به خشونت و سرکوب ختم
شد. حالا کوچکترین خواست اصلاحی، همان انقلاب است و مشخص است که حکومتی که با
انقلاب روی کار آمده بیش از هرکسی شیوه برخورد با آن را می‌شناسد. سوال اساسی این
است که راه پیشروی در چنین وضعیتی چیست؟
دایهِ دایهِ وَقتِ جَنگهِ...
پاسخحذفدارم فکر می کنم کدوم قرمساق و قرمساقزاده ای بود که می گفت: تحریمها تاثیری بر سیاست داخلی و خارجی و صنایع اقتصادی و تبادل مالی و ارزی نظام ندارد.
وقایع لبنان و عراق و سوریه و خودزنی خودیها و پایین کشیدن پرچم نظام جاکشینن دراهواز و عدم برخوردبا عوامل بالا بردن پرچم ترکیه درمسابقه فوتبال تیم تراکتور سازی وطرح شعارجنگ طلبانه«چکسلواکی یا یوگسلاوی،انتخاب با شما» و تُف سربالای به مردم خواهم گفت که چه کسانی مملکت را تعطیل کردندو گرانی یه شبه ٢٠٠درصدی بنزین،همه و همه بیانگرآنست که بر اثر تحریمها ستون فقرات اقتصاد داخلی و سیاست خارجی نظام جاکشین در منطقه کاملا در هم شکسته شده است و قرمساقها و قرمساقزاده راه نجاتی بجزانتحارسیاسی و اجتماعی ندارند؛بنابراین ناگفته مشخص است که بازماندگان نسل انقلابیون
و مبارزین جنگ ٨ساله و داغداران کشتارسال ٦٠و ٦٧ ومعترضین مشهد واسلامشهر و قتلهای زنجیره ای و دانشجویان ١٨تیر دهه ٧٠ و خس و خاشاکها و کهریزکی ها و تحریمیهای دهه ٨٠ و کرکسها وبراندازان
دیماه ٩٦ و کارگران هفت تپه و کشاورزان ورزنه و مالباخته ها وغارت شده های تابستان ٩٧ و زلزله زدگان و آسیب دیدگان سیل مصنوعی نوروز ٩٨ و همه آنهایی که بهنوعی خواهان عدالت و برابری ورفاه و آزادی ساکنین سرزمین پهناور ایران زمین هستند،باید نام های کاغذی و حرف های بزرگ و گام های کوچک آنها را فراموش کنند و تنها با اتکا به همت خویش،عزم شان را جزم کنند برای رزمی نابرابر و پرهزینه واردمیدان شوند و به بهای جان خود هم که شده،انتقام ٤دهه اهانت وتوهینو تحقیر و قتل و غارت و تجاوز را ازکلیت نظام جاکشین بگیرند و تا درهم پیچیدن طومارننگینشان،کوچه وخیابان و میدان را ترک نکنند و دست از تلاش و فداکاری و استقامت نکشند.
پ. ن.
شرایط کاملا جنگی است و نابرابر!
جنگی هم نباشد،من و آرمان و ایمان و امید و عدالت و رویا و آرزو،حسب معمول شرایط را جنگی میکنیم؛باشد که تهدیدشدگان و تحقیر شدگان و تعقیب‌شدگان و دستگیرشدگان و شکنجه‌شدگان و رانده‌شدگان و زحمتکشان و محرومان و بیکاران و گرسنگان نیز اینچنین کنند؛درهرحال لازم به ذکر است که اگر معترض وضع موجودهستید و عزم کرده اید که به کوچه و خیابان و میدان بروید،اولا مسلح بروید،دوما به کسان خودتوصیه کنید که پیگیر مُرده و زخمی و دستگیرشدنتان نباشند و برای کسب اطلاع از وضعیت بود و نبودتان،به هیچ وجه باجی به اعوان و انصار نظام جاکشین ندهند.
مدارا دیگر بس است،تردید و دو دلی را کنار بگذارید و اعتراض و تخریب و اعتصاب و تحریم گسترده از من و من برتر و عنتر خویش دفاع کنید.
https://twitter.com/AlirezaNader/status/1198630055041290243
اصلاحیه.
پاسخحذف١-مدارا دیگر بس است،تردید و دو دلی را کنار بگذارید و اعتراض و تخریب و اعتصاب و تحریم گسترده را در دستور کار قرار دهید و از من و من برتر و عنتر خویش دفاع کنید.
٢- روز شنبه بیست و پنجم آبان ۱۳۹۸تاریخ نگارش این یادداشت است که از قلم افتاد.