ناصر مکارم شیرازی اعلام کرده است در انتخابات پارلمانی عراق «به طور قطع يقين، تقلب و تخلف» شده است. (از رادیو زمانه بخوانید) گویا ایشان برای این اظهار نظر دقیق و کارشناسانه به دو نکته استناد کرده اند. اول اینکه نتایج اعلام شده مطلوب آمریکا و کشورهای غربی است و با منافع ایران همخوانی ندارد، دوم اینکه با درخواست نوری المالکی برای بازشماری آرا مخالفت شده است.
هنگامی که یک مرجع تقلید، آن هم در سطح آقای مکارم از «قطع و یقین» سخن می گویند، حتما اتفاق خاصی افتاده است و ضرورت ویژه ای احساس کرده اند. مصالح و منافع مسلمین و به ویژه شیعیان در این موارد همیشه از نکات مورد توجه آقایان مراجع بوده است. پس طبیعی است که این پرسش ها هم از آقای مکارم پرسیده شود که آیا عراق کشوری اسلامی تر از سرزمین مادری ایشان است؟ آیا تعداد شیعیان عراق از شیعیان ایران بیشتر و یا سرنوشتشان مهم تر است؟ البته این پرسش ها بیشتر جنبه مذهبی دارند و دوستان مذهبی باید آنان را پی بگیرند. امثال بنده بیشتر می توانیم از ایشان بپرسیم چطور شد که درخواست بازشماری آرا در ایران به هیچ انگاشته شد و جناب عالی نه تنها «به قطع و یقین»، که حتی به «احتمال» هم از مخدوش بودن نتایج انتخابات سخن نگفتید؟ از کی تا به حال هماهنگی نتایج یک انتخابات با منافع نزدیکان حکومتی شما معیاری برای سلامت آن انتخابات قلمداد می شود؟ آیا با همین معیار هم بود که انتخابات 22 خرداد 88 را سالم دانستید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر