یادآوری:
«یادداشتهای وارده»، نظرات و نوشتههای خوانندگان وبلاگ است که برای انتشار ارسال
شدهاند و «لزوما» همراستا با نظرات نگارنده «مجمع دیوانگان» نخواهند بود.
بهرام
روحانی - بهمن ۱۳۲۸ کاشان: یک صبح جمعه تعدادی از مسلمانان متعصب با تحریک آخوند تربتی
که مدتها در شهر علیه بهائیان علنا بدگویی میکرد به مطب دکتر برجیس رییس محفل بهائیان
کاشان مراجعه میکنند و به بهانه بیماری که احتیاج شدید و فوری به پزشک دارد دکتر را
به همراه خود میبرند. در یکی از محلات شهر به او حمله کرده و با ۸۱ ضربه چاقو دکتر
برجیس را از پای در میآورند. سپس با پای پیاده و الله اکبر گویان به سمت پاسگاه شهر
حرکت کرده و در این میان عدهای از مردم شهر نیز به آنان میپیوندند. در پاسگاه کتبا
و لسانا اعلام میدارند که به تکلیف شرعی خود عمل نموده و رییس بهائیان کاشان را که
ملحد بوده از پای درآوردهاند. پس از تکمیل پرونده به علت نبود دادگاه جنایی در کاشان
به تهران اعزام میشوند. در تهران با فشار علمای قم، بخصوص آیت الله بروجردی و دولت
رزم آرا و مجلس شورای ملی که در آن زمان آیت الله کاشانی ریاست آن را بر عهده داشته
علی رغم تمام مستندات و اعتراف صریح و کتبی، دادگاه حکم به برائت قاتلین به علت کافی
نبودن مستندات میدهد. (برگرفته از کتاب «صد و شصت سال مبارزه با آیین بهایی» تالیف
دکتر فریدون وهمن، نشر باران، چاپ سوم، فصل پنجم)
بهمن
۱۳۹۲ بیرجند: ساعاتی از غروب آفتاب گذشته که شخصی نقابدار وارد منزل آقای «قدرت الله
مودی» از اعضای سابق هیات خادمین بهائیان بیرجند
میشود و با ۸ ضربه چاقو او را مضروب میکند. سپس همسر ایشان را که بستری بوده با ۳
ضربه و دخترشان را با دو ضربه چاقو مجروح کرده و خانه را ترک میکند. با تماس دختر
آقای مودی با اورژانس خوشبختانه هیچ کدام از اعضا خانواده فوت نمیکنند هر چند که درمانشان
نفسگیر و سخت بوده است. مسولین امر از همان ابتدا در جریان قرار میگیرند ولی تا کنون
نتیجهای بدست نیامده و یا رسما از جانب مسولین اعلام نشده است.
قویترین
احتمالی را که برای حمله به خانواده آقای مودی میتوان در نظر گرفت کینه و تعصب کور
مذهبی بر علیه بهائیان است که سابقه طولانی در شهر بیرجند دارد ولی نکتهای که با این
فرض قریب به یقین جلب توجه میکند اینکه هیچ فرد و یا گروهی مسئولیت این حمله را بر
عهده نگرفته است.
در
این ۶۴ سالی که از قتل درکتر برجیس تا حمله به خانواده آقای مودی میگذرد رنجهای جانکاهی
بر بهائیان در سرتاسر ایران رفته ولی روش و سلوک آنها دلیل قاطعی است بر پیروزی که
بهائیان در این جنگ نابرابر بدست آوردهاند. بهائیان بدون تخطی از اصولی که همیشه به
آن پایبند بودهاند و با تمسک به تعالیم آیین بهایی موفق شدند که آنچنان دشمن کینهجوی
خود را در محاق قرار دهند که بزدلانه در شب با سر و روی بسته حمله کند و زبونانه بگریزد.
«یا
اهل بها شما مشارق محبت و مطالع عنایت الهی بوده و هستید. لسان را به سب و لعن احدی
میالایید و چشم را از آنچه لایق نیست حفظ نمایید. آنچه را دارید بنمایید، اگر مقبول
افتد مقصود حاصل والا تعرض باطل. سبب حزن مشوید تا چه رسد به فساد و نزاع. امید هست
در ظل سدره عنایت الهی تربیت شوید و بما ارادالله عامل گردید. همه اوراق یک شجرید و
قطره های یک بحر». (قسمتی از یکی از الواح حضرت بهاءالله، میرزا حسینعلی نوری)
پینوشت:
«مجمع
دیوانگان» مشتاقانه از انتشار یادداشتهای شما استقبال میکند. یادداشتهای وارده خود
را به نشانی «arman.parian[at]gmail» ارسال کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر