سپندارمذ روز (پنجم) آذرماه86
ابتذال کلامی در ادبیات رسمی تلویزیون!
شب گذشته به صورت اتفاقی مشغول تماشای اخبار 20:30 تلویزیون بودم. از دروغ پردازی‌های این برنامه نمی‌خواهم حرفی بزنم که پیش از این دوستان زیاد گفته‌اند و زیاد شنیده‌ایم. اما یک مورد جالب در برنامه دیشب به نظرم رسید که اگر شما هم مخاطب این برنامه باشید حتما به آن توجه کرده‌اید.
مجری‌های برنامه از ادبیات و حرکاتی استفاده می‌کردند که به وضوح نشان می‌داد ملزم به ایجاد یک فضای صمیمی (!) با مخاطبان شده‌اند. این افراد برای ایجاد چنین فضایی به کارگیری ادبیات نسبتا کوچه بازاری را در پیش گرفته بودند. در این میان یک مجری خانم حضور داشت که به طرزی شدید و مصنوعی واژه «خانه» را با تغییر یافته آن، «خونه» جایگزین می‌کرد.
جدا از اینکه اساسا این واژه «خونه» در ادبیات رسمی فارسی جایی ندارد و غلط محسوب می‌شود، مشاهده این رفتار آن هم در رسانه به اصطلاح ملی این پرسش را در ذهنم ایجاد کرد که آیا استفاده از گویشی که تنها درصد اندکی از ایرانی‌ها با آن صحبت می‌کنند می‌تواند برای مخاطبان ایجاد صمیمیت کند؟
یا اینکه واکنش یک هم‌وطن کرد، یک آذری زبان، یک بلوچ، یک ترکمن، یک عرب و یا هر قومیت دیگری که زبان‌های خاص خود را دارند به این برخوردها چیست؟ مدام به این قومیت‌ها تاکید می‌شود که زبان رسمی ایران زبان فارسی است، آن‌وقت تا می‌خواهند این را قبول کنند و به آن احترام بگذارند می‌بینند که در تلویزیون مملکت و در اخبار رسمی به یک گویش غیر رسمی اقلیتی صحبت می‌شود که نه تنها درست نیست که اصلا اصالتی هم ندارد. آیا واکنش‌های افراطی در برابر چنین برخوردهایی دور از انتظار است؟
اتفاقا منم ديشب مي ديدم...يه گزارش مسخره هم راجع به پلاك هاي دولتي بود و افاقا اون گزارشگر هم سعي كرد در همون فضاي ادبياتي كه گفتي سخنش را به پايان ببره...و دقيقا منم همون احساس نامطبوع تو رو داشتم...نمي دونم اين تقليدهاي مسخره و لوس از برنامه ساز هاي غربي كي قراره تموم بشه
پاسخحذف