غلام‌رضا رفیعی - بحمدالله
مجلس شورای اسلامی به نام ویروس تعطیل شد که گرچه معلوم نیست چرا نمایندگان مردم
از خود مردم به این ویروس حساس‌تر و مستحق‌تر به تعطیلی‌اند ولی حقایق دیگری در
نحوه اداره مملکت روشن شد.
اول
اینکه بالاترین نهاد قانونگذاری توسط ستاد مبارزه با کرونا از طریق مصوبه شورای
عالی امنیت ملی تعطیل می‌شود و رییس مجلس تشکیل مجلس را غیرقانونی می‌خواند که خب
جایگاه والای قانون را در این نظام نمایش می‌دهد.
دوم
اینکه بدون تشریفات قانونی موجود در قانون اساسی مثل احاله تصمیم‌گیری توسط مجلس
به یکی از کمیسیون‌های خود یا ارجاع موضوع به مجمع تشخیص مصلحت، تصمیم حکیمانه
نظام بر این شد که یکراست مصوبه‌ای که در صحن مجلس «رد» شده است برای تصویب به
شورای نگهبان همان قانون اساسی ارسال شود که حقیقتا نشانگر ظرفیت بالای نظام در حل
مسایل و نقش زاید مجلس است.
سوم
اینکه نمایندگان مردم که منتخب مردم و وکیل آن‌ها در امر قانونگذاری و نظارت بر
دولت‌اند نه حق تصویب قانون مطبوعات را دارند نه حق استیضاح وزیر نه حق سوال از
رییس جمهور نه حق اظهار نظر در مورد برجام نه حق تصویب و اطلاع از قراردادهای بین‌المللی
نه حق سوال و بحث در مورد قیمت بنزین و حالا نه حتی حق اصلاح و تصویب بودجه
سالانه، عملا کار خاص دیگری در نقش نمایندگی ندارند که بکنند جز تلاش برای برگرفتن
سهم خود از سفره انقلاب و اندوختن توشه‌ای برای دنیا و البته نه آخرت.
نتایج
انتخابات اخیر هم که نشان داد اغلب این «نمایندگان» با رای حدود ۱۰درصد واجدین شرایط حوزه‌های خود وارد مجلس شده‌اند
که نشان از مشروعیت و وثاقت نمایندگی و وکالت‌شان از جانب مردم دارد.
نظر
به حقایق پیش گفته پیشنهاد خاضعانه اینجانب تعطیلی رسمی مجلس و حذف این گره زاید
از دستگاه اداری نظام است به این شرط که بودجه ۵۰۰ میلیارد تومانی مجلس صرف مقابله
با ویروس کرونا و نه اضافه کردن تجملات به حرم‌های شریفه یا پیام‌رسان سروش شود.
چرا که این مبلغ بودجه کرونا را دو برابر می‌کند ولی اندازه نصف مبلغ یک تاج حرم
هم نیست و البته اهل بیت هم نیازی به این چیزها ندارند. پیام‌رسان سروش هم که عین
این مبلغ را گرفت و حالا در پی موفقیت زیاد رفته است برای مزایده پس نیازی به
پمپاژ بودجه بی‌نظارت و مخارج بی‌مسوولیت دیگری ندارد. احتمال می‌دهم جمع زیادی از
مردم گرفتار هم موافق چنین پیشنهادی باشند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر