دادگاه کهریزک، شکایت نافرجام ملت از شر دولت

سایت جرس متن کیفرخواست متهمان کهریزک را که در 25 آذرماه 1388 به امضای دادستان رسیده منتشر کرده است. در کلیت ماجرا شاید حرف جدیدی مطرح نباشد. متهمان این کیفرخواست 11 نظامی و یک غیرنظامی از میان اراذل و اوباش هستند و هیچ یک از مسوولین قضایی (از جمله قاضی مرتضوی) و یا آمرین بلندپایه (از جمله سردار رادان) در این فهرست وجود ندارند. اما نکته جالب توجه در این کیفرخواست، شاکی پرونده است. در واقع این کیفرخواست تنها به شکایت خانواده قربانیان تهیه شده و اثری از دادستان کل کشور و مدعی العموم در آن وجود ندارد. این نکته چرا اهمیت دارد؟ عرض می کنم.

بلافاصله پس از افشای جنایات کهریزک، حاکمیت و به ویژه شخص اول حکومت، در یک فرار به جلوی استثنایی مدعی شدند که «قربانی اصلی کهریزک، نظام بوده است»! رییس قوه قضاییه هم اعلام کرد که اساسا تعطیلی بازداشتگاه کهریزک و برپایی محاکمه متهمان به دستور خود رهبر انجام شده است. (از اینجا بخوانید) حتی بعدها کار به جایی رسید که چهره ای همچون آیت الله جوادی آملی نیز در در دیدار با خانواده قربانیان کهریزک اعلام کرد که از آمران این جنایات نباید گذشت کرد، چرا که آنان آبروی نظام را برده‌اند. (از اینجا بخوانید) خلاصه کار داشت تا آنچنان بالا می گرفت که کم مانده بود نظام بیاید و یقه مردم را بگیرد که شما به ما جفا کرده‌اید! (البته احمدی نژاد تلاش‌‌هایی هم در این رابطه کرد و گفت: «دخالت عوامل آشوبگر در حوادث بازداشت‌گاه کهریزک مستند است!) شاید تحت همین جو روانی بود که گروهی از نمایندگان مجلس این نمایش را جدی قلمداد کردند و گمان کردند به واقع برای حفظ نظام باید ماجرا را ریشه یابی کنند و آمرین اصلی را معرفی کنند. پس کمیته تحقیق و تفحص تشکیل دادند و «سعید مرتضوی» را به عنوان متهم ردیف اول معرفی کردند! (از اینجا بخوانید)

با این همه آنچه در عمل رخ داد این بود که تنها شاکیان دادگاه کهریزک خانواده قربانیان بودند و دادستان کل و مدعی العموم هیچ گلایه و شکایتی از متهمان و عوامل این پرونده نداشتند. نه تنها حاشیه امن جناب مرتضوی، که اتفاقا انتصاب سریع ایشان به مقام «ریاست ستاد مبارزه با قاچاق کالا» خیلی زود نشان داد که چه کسانی از فجایع کهریزک حمایت می‌کرده‌اند و چه کسانی قربانی آن بوده‌اند. در واقع دادگاه کهریزک هیچ چیز نبود جز آخرین تلاش‌های مردمی برای شکایت قانونی از شر دولت. تلاشی که به گمان من امروز چهره اصولگرایی همچون دکتر روح‌الامینی بهتر از هر کس دیگری می‌داند تا چه اندازه نافرجام بود.

بخشی از این کیفرخواست را به نقل از «سهام نیوز» بخوانید:

«... در هنگام پذیرش در بازداشتگاه کهریزک، تمام متهمان باید در انظار سایرین عریان شده و بعضا به صورت طولانی به همان صورت نگاه داشته می شدند… لباس‌های زیر آنان اخذ و دور ریخته می‌شد و لباس‌های رویشان را به صورت وارونه به تن آنان می‌پوشاندند… اوباش و اراذل مستقر در بازداشتگاه نیز، به صورت نیمه عریان و عریان، در میان بازداشت شدگان حوادث بعد از انتخابات تردد می‌کردند و به آزار آنان می‌پرداختند… با دستور مقامات مافوق، یکی از بازداشت شدگان توسط ماموران به مدت ده ساعت بدون آب و غذا در گودالی تا کمر مدفون گردیده و مورد آزار قرار گرفته بود… با وجود فصل تابستان و گرمای طاقت فرسا، بازداشت شدگان حوادث بعد از انتخابات را به ۴ دسته تقسیم کرده و در قفس‌های مخصوصِ نگهداری اوباش و اراذل می‌انداختند… طبق اسناد موجود، فضای کافی حتی برای نشستن وجود نداشت و بیشتر این بازداشت شدگان، به طور ایستاده شب را به روز می‌رساندند… برای تمام افراد، تنها دو دستشویی موجود بود که یکی از آنها خراب و دیگری فاقد درب بود و بازداشتی‌ها به صورت پابرهنه در تمام محیط از جمله دستشویی تردد می کردند… تمامی بازداشتی ها دچار بیماری‌های عفونی چشم شدند… ضرب و شتم مداوم با باتوم، مشت و لگد، لوله، و برخوردهای فیزیکی خشن در گرمای شدید تابستان، سبب آن شده بود که بسیاری از بازداشتی‌های حوادث اخیر، دچار ضعف و غش و از هوش رفتگی شوند...».