اگر به خودتان احترام نمی گذارید؛ اگر برای وقتتان ارزشی قایل نیستید؛ اگر اعصابتان را از سر اه آوردهاید؛ اگی میخواهید ۴۰ دقیقه سر پا و منتظر بمانید؛ اگر میخواهید یک ساعت تمام از اشکالات فنی زجر بکشید؛ اگر میخواهید در اوج نارضایتی به احترام آنانی که به شما احترام نمیگذارند برخیزید و گروهی را به دلیل تمامی سهل انگاریها و بیتوجهیهایشان تشویق کنید، من تماشای نمایش «اتوبان» را به شما پیشناد میکنم. اطمینان داشته باشید ناامیدتان نمیکنند.
پی نوشت:
فقط برای خودم متاسفم که هیچگاه تصور نمیکردم روزی اینچنین در مورد تیاتر بنویسم.
پی نوشت:
فقط برای خودم متاسفم که هیچگاه تصور نمیکردم روزی اینچنین در مورد تیاتر بنویسم.
ای که گل گفتی! زجر آورش اینه که آخرش ملت تشویق هم می کنند...
پاسخحذف