این چاره اندیشی نیست، خیال پردازی است

«عبدالعلی بازرگان» یادداشتی را در جرس منتشر کرده با عنوان «حُجتيـّه و ديوار همیشه کوتاهش». یادداشت مفصل و حامل دیدگاه های ویژه آقای بازرگان به مسئله انجمن حجتیه و نوعی جذب جوانان به مذهب است. من به این بخش از یادداشت کاری ندارم. اما با نتیجه گیری کلی آقای بازرگان از این یادداشت کاملا موافقم. به باور من آنانی که پشت سر هر یک از اقدامات عجیب و غریب دولت، رد پایی از انجمن حجتیه می بینند یا با این انجمن آشنایی کافی ندارند و یا بیش از حد دچار توهم توطئه هستند. بیشتر مطلب را در یادداشت آقای بازرگان می توان یافت، اما از جنبه دیگری هم من می خواهم بگویم اصولا ادامه این بحث هیچ گونه دستاورد قابل اعتنایی به همراه نخواهد داشت. چه بپذیریم مصباح و احمدی نژاد از اعضای انجمن حجتیه هستند، چه بپذیریم احمدی نژاد و مشایی عوامل نفوذی موصاد هستند (ماجرای یهودی زاده بودن احمدی نژاد را هنوز خیلی ها با جدیت دنبال می کنند) و چه بپذیریم اینان گروهی مستقل هستند، هیچ کدام نه تفاوتی در وضعیت فعلی جامعه ما ایجاد می کند و نه حتی می تواند نشانه امیدوار کننده ای برای انتخاب راه چاره در اختیارمان قرار دهد. به باور من، مبارزه برای رفع بحران فعلی کشور باید فارغ از هرگونه خیال پردازی و یا حتی تلاش های ذهنی جهت دریافتن اسرار نهان خانه های مخفی و مرموز انجام شود. به اندازه کافی سابقه تاریخی در خیال پردازی های دایی جان ناپلئونی داریم.