نکته‌ای پیرامون انسداد حساب‌های مقامات حکومتی

تعطیلات آخر هفته و دورهم‌نشینی‌های سنتی فرصتی شد که با چند نفر از کارشناسان بانکی هم‌کلام شوم و یک مطلب جدید یاد بگیرم. به گفته این عزیزان، در سیستم بانکی تنها حساب کسی می‌تواند بسته شود که اساسا حسابی داشته باشد. یعنی اگر کسی در مضان اتهام قرار گیرد و یا محکوم شود، مقامات قضایی ابتدا از بانک‌ها استعلام می‌کنند که آیا این فرد حسابی دارد یا نه. اگر هیچ حسابی در هیچ بانکی نداشته باشد نمی‌توان حکم «مسدود کردن» (یا همان بلوکه کردن) حساب‌هایش را صادر کرد. اما اگر جواب استعلام مثبت بود و حسابی وجود داشت، آنگاه دادگاه حکم مسدود کردن آن حساب را صادر می‌کند.

حالا این نکته از چه جهت جالب توجه بود؟ همین دوستان یادآوری کردند که وقتی انسداد حساب مقامات ایرانی هم در فهرست تحریم‌های جهانی قرار گرفت، ادعا شد که این صرفا یک حرکت نمایشی بوده و این افراد اساسا حسابی در خارج از کشور نداشته‌اند. (مثلا اینجا+) این درحالی است که اگر این افراد حسابی در کشورهای تحریم کننده نداشتند، اساسا حکم انسداد حساب نمی‌توانست صادر شود. خلاصه ماجرا اینکه یک نگاهی به فهرست تحریم شدگان بیندازید و بدانید که تمامی این افراد در بانک‌های خارج از کشور حساب‌های مالی دارند.

پی‌نوشت:
اینجا+ یک فهرستی از مقامات تحت تحریم ایران قابل مشاهده است اما من اطمینان ندارم تمام این افراد صرفا از نظر رفت و آمد مورد تحریم قرار گرفته‌اند یا حساب‌های بانکی‌شان هم مسدود شده است.