۸/۲۲/۱۳۹۰

چه باید کرد؟ - روش‌های به کار رفته در سایر کشورها – بخش چهارم

شیوه‌های عدم همكاری سیاسی

نفی مشروعیت

۱۲۰ ‐ خودداری یا بازپس گیری بیعت سیاسی (با رهبران سیاسی جامعه)
۱۲۱ ‐ خودداری از اعلام حمایت عمومی (از دستورات و مشروعیت حکومت)
۱۲۲ ‐ انتشار متون چاپی و انجام سخنرانی‌های مبتنی بر تشویق مقاومت (مردم در برابر حکومت)

عدم همكاری شهروندان حکومت

۱۲۳ ‐ تحریم عناصر و بدنه‌های قانونگذاری
۱۲۴ ‐ تحریم انتخابات
۱۲۵ ‐ تحریم مسوولیت‌ها و مشاغل دولتی
۱۲۶ ‐ تحریم اداره‌ها، موسسه‌ها و سایر عناصر دولتی
۱۲۷ ‐ خروج از مدرسه‌های آموزشی دولتی
۱۲۸ ‐ تحریم سازمان‌های تحت پوشش و حمایت دولت
۱۲۹ ‐ خودداری از کمک به ماموران و کارگزاران اجرایی [دولت]
۱۳۰ ‐ جابجایی علایم و مکان نماهای شخصی
۱۳۱ ‐ خودداری از قبول (و همکاری با) ماموران انتصابی [دولت]
۱۳۲ ‐ خودداری از انحلال سازمان‌ها و موسسه‌های موجود

گزینه های نوع اطاعت شهروندان

۱۳۳ ‐ ابراز عدم تمایل (بی‌میلی) و پذیرش كند (با تاخیر)
۱۳۴ ‐ نافرمانی در زمان نبود نظارت مستقیم
۱۳۵ ‐ نافرمانی همگانی
۱۳۶ ‐ نافرمانی پنهان (غیر آشکار)
۱۳۷ ‐ خودداری از شرکت در یک تجمع یا اجلاس به منظور انشقاق
۱۳۸ ‐ تحصن
۱۳۹ ‐ عدم همكاری به هنگام خدمت اجباری (تحت فشار) و تبعید
۱۴۰ ‐ مخفی شدن، فرار كردن و استفاده از هویت‌های جعلی
۱۴۱ ‐ نافرمانی مدنی در برابر قوانین «غیر مشروع»

اقدام از سوی كارمندان دولت

۱۴۲ ‐ خودداری گزینشی در مورد کمک به تحقق هدف‌های دولتی
۱۴۳ ‐ مسدود كردن خطوط فرماندهی و انتقال اطلاعات
۱۴۴ ‐ به تعویق انداختن و ایجاد مانع در کارها
۱۴۵ ‐ عدم همكاری‌های اداری و اجرایی عمومی
۱۴۶ ‐ عدم همکاری قضایی
۱۴۷ ‐ عدم كارایی آگاهانه و نیز عدم همكاری با عناصر و کارگزاران اجرایی
۱۴۸ ‐ تمرد و شورش

پی‌نوشت:
مجموعه یادداشت «چه باید کرد»؟ را «شهروند سبز» بر پایه آموزه‌های کتاب «از دیکتاتوری تا دموکراسی» تهیه کرده است. (عبارات داخل گیومه نقل‌ قول‌های مستقیم از متن کتاب هستند) شما نیز می‌توانید علاوه بر ارسال یادداشت‌های پراکنده، ستون ثابت خود را در «مجمع دیوانگان» تعریف و راه‌اندازی کنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر