«... آسان‌گویی به درد نمی‌خورد. آسان‌گویی کلام را از سرّ و رمز می‌انداخت. بی‌سر و رمز اگر می‌گفت باید دلیل می‌آورد. با سرّ و رمز نیازی نبود به استدلال. وقتی دلیل بیاوری حاجت به باز هم دلیل آوردن و بدتر، رسم دلیل آوردن را رواج بخشیدن به پیش میآید و هیچ چیز برای قبولاندن پر دردسرتر و مضرتر از دلیل آوردن نیست. ایمان را ارزان‌تر از عقیده میشود به دست آورد. ایمان آیه می‌خواهد، عقیده اندیشه. اندیشه مشکل است ولی فرمول تنها به حافظه محتاج است. فرمول و آیه و طلسم آسان‌تر به کار میآید، سریع‌تر اثر دارد...»
باید از یک جایی شروع کرد. منتظر ماندن برای فردایی بهتر، یعنی بی‌عملی و حسرت ابدی. من مدت‌هاست به این فکر می‌کنم که «هدف» چیزی جز خود «مسیر» یا «وسیله» نیست. هر آنچه آرزوی‌اش را داریم باید همین امروز تجربه کنیم. من شیفته ادبیات و هنر هستم، پس این موضوع اصلی این وبلاگ خواهد بود.
تا حدودی زیادی موافقم.
پاسخحذفابراهیم گلستان رو همیشه دوست داشته ام.حرفا، کارا و رک گوییای این مرد همیشه برای من جاذبه ی غریبی داره
این فیلم هم حکایت جالبی داره که حتی در دربار هم نمایش داده شد ولی ساواک متوجه کنایه زیرکانه ابراهیم گلستان به شخص شاه میشود (حکایت پیدا کردن گنج و نفت و غیر..!) و دستور توقیف فیلم میآید.
پاسخحذف