احتمالا حکایت گل به دروازه خودی زدن را از دیدگاه رهبر نظام شنیده‌اید. اگر نشنیده‌اید اینجا* را بخوانید. اگر شنیده‌اید حالا بخوانید توصیف سیدحسن مدرس را از زبان سفارت بریتانیا در سال 1320 (یعنی چند ماه پیش از آنکه متفقین ایران را به اشغال درآورند):
«مدرس زندگی ساده‌ای دارد و نزد طبقات پایین اجتماعی که اغلب به خانه وی رفت و آمد دارند و توصیه‌های وی را در مورد مسایل مختلف جویا می‌شوند بسیار محبوب است. او مردی نترس و صریح است. دیدگاه هایش را آزادانه مطرح می‌کند. هیچ کس حتی شاه از انتقاداتش مصون نیست» . (تاریخ ایران مدرن – یرواند آبراهامیان – نشر نی – ص 144)
پانویس:
* به صورت خلاصه بگویم که از نظر رهبر نظام، هرگاه «دشمن» از شما تعریف کرد باید بدانید که گل به دروازه خودی زده اید!
«مدرس زندگی ساده‌ای دارد و نزد طبقات پایین اجتماعی که اغلب به خانه وی رفت و آمد دارند و توصیه‌های وی را در مورد مسایل مختلف جویا می‌شوند بسیار محبوب است. او مردی نترس و صریح است. دیدگاه هایش را آزادانه مطرح می‌کند. هیچ کس حتی شاه از انتقاداتش مصون نیست» . (تاریخ ایران مدرن – یرواند آبراهامیان – نشر نی – ص 144)
پانویس:
* به صورت خلاصه بگویم که از نظر رهبر نظام، هرگاه «دشمن» از شما تعریف کرد باید بدانید که گل به دروازه خودی زده اید!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر