حاکمیت بزرگترین انقلابی این روزهاست

سال‌ها می‌شنیدم و می‌خواندم که بزرگترین رهبر انقلاب 57، خود محمدرضا شاه بود। شاید می‌توانستم یک تصور گنگ از چنین ادعایی داشته باشم، اما گمان می‌کنم هیچ گاه تا بدین حد واضح و آشکار مفهوم آن را درک نکرده بودم و این دریافت تاریخی را مدیون دستگاه پرهیاهوی تبلیغات نظام هستم.

به باور جنبش سبز طی دو سال گذشته آنچنان متکثر نشان داده، که شاید امکان ارایه هیچ تعریف کلی از آن وجود نداشته باشد। بر روی کاغذ این اختلافات گسترده که شاید جای هیچ نقطه پیوند عمومی را در میان سبزها باقی نمی‌گذاشتند باید با گذشت نزدیک به دو سال از شکل گیری جنبش به متلاشی شدن و انشقاق آن می‌انجامیدند، اما گویا یک عامل خارجی وجود دارد که علی رغم تمامی اختلافات درونی، در نهایت سبزها را همچنان متحد نگه می‌دارد: «حاکمیت» !

همان حاکمیتی که زمانی میلیون‌ها شهروند را «خس و خاشاک» نامید، پس «خس و خاشاک» بودن یکی از اولین ویژگی‌های مشترک سبزها شد। بعدها تعابیری مشابه گسترش پیدا کرد: «فریب خورده، منافق، عامل دست بیگانگان، آشوب طلب، اوباش و اغتشاش گران، بزغاله و گوساله و البته میکروب!» هر بار که حاکمیت برای تحقیر و تخطئه سبزها حمله جدیدی به آن‌ها را آغاز می‌کرد، توده مردمی که در برابر حجم گسترده دروغ پردازی‌ها و لجن پراکنی‌های این دستگاه پناه دیگری نداشتند بیش از هر زمان به یکدیگر نزدیک شدند. حاکمیت سناریو می‌نوشت که قتل ندا یک بازی بوده است و شاهدان این جنایت در نهان به یکدیگر پیوند می‌خوردند. حاکمیت فشار و شکنجه در زندان هایش را دروغ پردازی می‌خواند و هزاران اسیر جنبش سبز را برای همیشه به یکدیگر پیوند می‌زد. حاکمیت شلیک ماموران و سرکوب‌های خونین را انکار می‌کرد و صدها هزار شاهد خیابانی را برای همیشه از خود ناامید می‌ساخت.

به نظر می‌رسد این حماقت‌های حکومتی پایانی ندارد. آنچه مشاهده می‌شود تنها و تنها افزایش عمق بی‌شرمی حاکمیت در دورغ پردازی‌های بی‌حاصلی است که در تناظری کامل به افزایش عمق انزجار و نفرت عمومی و در عین حال شدت گرفتن روزافزون خشم مردم می‌انجامد. آخرین و شاید کم نظیرترین نمونه از این دست، ماجرای مصادره شهید ژاله به عنوان یک بسیجی مزدور بود. به باور من، مسبب اصلی ملتهب شدن فضای کنونی جامعه که به سادگی می‌توان عنوان «شرایط انقلابی» را بر روی آن نهاد بدون تردید حاکمیت کودتا است که گویا اسب خود را زین کرده تا تمام کشور را همراه با خود به قعر دوزخ بکشاند.