برای تعطیلات آخر هفته قرار شد با دوستان به مسافرتی برویم که هرگونه ارتباط ما را با جنجال و هیاهوی خبری قطع کند و این چند روز را فقط به استراحت بپردازیم. زد و از بخت خوب یا بد و به صورت اتفاقی به امکان استفاده از اینترنت تلفن همراه بر روی لب تاپم پی بردم. یعنی از طریق لب تاپ به تلفن همراه وصل می شوم و از GPRS ایرانسل استفاده می کنم. نتیجه اینکه بدون نیاز به یک Modem و تنها با استفاده از تلفن همراه به اینترنت دسترسی پیدا کردم. بدی ماجرا بر هم خوردن آرامش تعطیلات با دست یابی به موج اخبار بود. اما خوبی ماجرا این است که از این پس هیچ کجا مشکل دسترسی به اینترنت نخواهم داشت، هرچند که سرعت آن چندان قابل اعتنا نباشد.
باید از یک جایی شروع کرد. منتظر ماندن برای فردایی بهتر، یعنی بیعملی و حسرت ابدی. من مدتهاست به این فکر میکنم که «هدف» چیزی جز خود «مسیر» یا «وسیله» نیست. هر آنچه آرزویاش را داریم باید همین امروز تجربه کنیم. من شیفته ادبیات و هنر هستم، پس این موضوع اصلی این وبلاگ خواهد بود.
در استفاده از اینترنت GPRS به شدت مراقب باشید. چون امکان دستیابی به رمز ایمیل و فهرست صفحات باز شده برای نهادهای ناظر بسیار بالاتر از اینترنت معمولی است. از نظر جرم شناسی هم مرتبط کردن اطلاعات رد و بدل شده در اینترنت موبایلی با یک فرد واقعی در دادگاه قابل اثبات تر از اینترنت تلفنی است.
پاسخحذفیک اسمارت فون قوی مانند آیفون یا اندرویید های بالای ۶۰۰ تومن بگیر. دیگر نیازی به لپ تاپ هم نخواهی داشت.
پاسخحذفهنوز همون نوکیا c5 را داری؟
حسین جان؛
پاسخحذفممنون از راهنمایی شما؛ فقط این ماجرای مدل گوشی من و متوجه نشدم؟
من حدس می زنم شما گوشیتون نوکیا C5 باشه. چون معمولا عکسهایی که اینجا می گذارید با این گوشی گرفته شده است.
پاسخحذف