۷/۰۴/۱۳۹۰

حاکمیت مستقل و دیپلماسی «من بمیرم و تو بمیری»

جنجال خبری بر سر آزادسازی دو شهروند آمریکا همزمان با سفر احمدی‌نژاد به این کشور تا حدی فروکش کرده است. به نظر می‌رسد در داخل حاکمیت و از میان هواداران آن کسی اعتراض خاصی به این تصمیم ندارد پس فقط محض ثبت در حافظه تاریخی می‌نویسم:

حکومتی که یکی از بزرگترین پایه‌های تبلیغاتی خود را بر مبنای شعار «استقلال» بنا کرده، در بیانیه رسمی خود در توضیح دلایل آزادسازی دو «محکوم به جاسوسی» اعلام کرده است: «با احترام به درخواست آزادی این افراد توسط دبیركل سازمان ملل و مقامات ارشد كشورهای دوست مانند جناب آقای جلال طالبانی رئیس جمهور محترم عراق، جناب آقای هوگوچاوز رئیس جمهور محترم ونزوئلا و جناب آقای سلطان قابوس پادشاه محترم عمان و همچنین برخی شخصیت های مذهبی؛ نامبردگان را بر اساس رافت اسلامی و به قید وثیقه آزاد» شدند. (اینجا+)

«سعید شریعتی» اعتقاد دارد که این تبعیض میان شهروندان ایرانی و «جاسوس‌های آمریکایی» احیای همان سنت «کاپیتالاسیون» است. (اینجا+) اما من اینقدرها بدبین نیستم، فقط با خود فکر می‌کنم این مقامات ارشد کشورهای دوست، پس از آزاد کردن «جاسوس‌های اثبات شده در دادگاه»(!) در آینده ممکن است چه درخواست‌های «دوستانه» دیگری از حاکمیت کشور ما داشته باشند؟

بعد نوشت:
پس از انتشار متوجه شدم که گویا این روابط دوستانه در مدت زندان هم دایر بوده است و قاضی پرونده تشخیص داده غذای جاسوس آمریکایی نباید با غذای زندانی ایرانی برابر باشد، پس دستور داده تا سفارت فخیمه سوییس غذای جاسوس‌ها را تامین کند! (اینجا بخوانید+)

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر