در پایان سال 2008 گزارش سازمان عفو بین الملل نشان داد که ایران با 346 مورد اعدام در رتبه دومین کشور اجرا کننده این حکم در جهان قرار گرفته است. (از دویچه وله بخوانید) این تعداد اعدام در ایران نسبت به سال گذشته آن (317 مورد) 10 درصد رشد نسبی داشت. می دانیم که ایران هیچ گاه رشد جمعیت نسبی 10 درصدی را تجربه نکرده است و همین امر نشان می دهد که رشد نسبی اجرای حکم اعدام بیش از رشد جمعیت است. به بیان دیگر، نرخ افزایش جرم و جنایت از نرخ افزایش جمعیت پیشی گرفته است. با همین دست مایه حدود یک سال پیش در یادداشت «اعدام، سیاستی شکست خورده» نوشتم که با طنزی تلخ باید گفت روزی فرا خواهد رسید که همه ایرانیان اعدام خواهند شد و کلا تمام می شویم! اما هیچ گاه تصور نمی کردم این رشد 10 درصدی تنها یک سال بعد به رشدی 300 درصدی تبدیل شود!
هفته گذشته تنها در مشهد هفتاد نفر اعدام شدند. (از اینجا بخوانید) این خبر نشان داد که نامه محرمانه لاریجانی به رهبری جهت کسب تکلیف در اعدام 1200 متهم (از اینجا بخوانید) محکوم چیزی فراتر از یک شایعه است. نمی دانم چگونه حتی این رشد تصاعدی جرم و جنایت حامیان مجازات اعدام را به این تردید نمی اندازد که اعدام نه تنها مجازاتی بازدارنده نیست، بلکه خود به بازتولید خشونت و جنایت دامن می زند.
در پیوند با این موضوع: اعدام و صدور مجوز جنایتپی نوشت:
یادآوری می شود آمار اعدام در کشورهایی همچون چین و ایران همواره با قید «دست کم» ذکر می شود، چرا که به دلیل نبود سیستم اطلاع رسانی شفاف این احتمال می رود که در مورد اجرای برخی احکام اطلاع رسانی نشود. از اینجا می توانید نمونه ای از وضعیت اعدام در ایران در سال 1388 را مشاهده کنید که بر پایه گزارشات روزنامه های رسمی تهیه شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر