۶/۰۶/۱۳۸۹

تکرار بازی های شکست خورده بی فایده است

تا روز قدس چیزی باقی نمانده است. سال گذشته راهپیمایی سبزها در این روز چشم گیر و روحیه بخش بود. بعد از مدت ها دوباره توانستیم یک راهپیمایی بزرگ و تقریبا بدون خشونت برگزار کنیم که دست کم برای احیای روحیه بسیار کارگر افتاد. با این حال شرایط تغییر کرده است. من همچنان(*) باور دارم که استراتژی استفاده از روزهای رسمی تقویم جمهوری اسلامی برای خودنمایی سبزها کارکرد خود را از دست داده است. دست کم از همان روز 13 آبان این مسئله مشخص شده بود و اگر استثنای خونین محرم نبود، هیچ گاه توهم حضور در 22 بهمن هم شکل نمی گرفت. با این حال به نظر می رسد چنین دیدگاهی هنور همگانی نشده است.


مهدی کروبی هفته گذشته از حضور قطعی در راهپیمایی روز قدس خبر داد. (از بی بی سی بخوانید) اگر صرف اعلام حضور بود می توانستیم آن را سنت دیرینه تمامی مسوولین جمهوری اسلامی قلمداد کنیم. با این حال شیخ اعلام کرده در حال بررسی محل تشکیل هسته های اولیه راهپیمایی است. پس بدون تردید سخن او چیزی فراتر از اتحاد برای حمایت از فلسطین است. ایشان همچنان امیدوار است که روز قدس به یک راهپیمایی سبز ضد حکومتی بدل شود. اتفاقی که من به ده ها دلیل گمان می کنم رخ نخواهد داد.


ساده ترین دلایل غیرعملی دانستن این راهپیمایی واکنش های حاکمیت است. دستگاه سرکوبی که از یک سال درگیری با راهپیمایی های خیابانی کاملا کارآزموده شده و به مدد مدت ها استراحت و آرامش می تواند توان و تمرکز خود را برای سرکوب هرگونه راهپیمایی مجدد به کار ببندد. فراموش نکنیم که شیوه های جدید سرکوب اعتراضات در روز 22 بهمن کاملا کارگر افتاد و با ترکیبی از نیروهای امنیتی و هواداران مردمی بسیج شده، عملا توان مقابله از سبزها گرفته شد. اما سوی دیگر به توان، روحیه و انگیزه سبزها بستگی دارد و آنچه من می بینم به هیچ وجه شرایط حضور در یک راهپیمایی پرخطر نیست. سبزها مدت ها است که در درگیری های خیابانی شرکت نکرده اند. مدت ها است که به صورت میلیونی گرد هم جمع نشده اند. مدت ها است که در فرسایش روزمرگی به سر برده اند و در تمامی این مدت نیز هزینه های پنهانی از قبیل بازداشت، تهدید و توبیخ را تحمل کرده اند. جنبش سبز امروز دیگر موج خروشان و احساسی یک سال پیش نیست. امروز جنبش به سمت لایه های پنهانی سوق داده شده که بیشتر بر روی کارهای غیراحساسی و ریشه ای تاکید دارد. در چنین شرایطی به باور من نه امکان شکل گیری یک راهپیمایی سبز وجود دارد و نه توان و انگیزه لازم برای آن.


پی نوشت:

* دست کم از 15 آذر ماه سال گذشته من باوری مشابه داشتم که آن را در پست «استفاده از روزهای رسمی کارکرد خود را از دست داده» نوشتم.

یک عامل دیگر که فعلا نمی خواهم به آن بپردازم مسئله مناسبت این روز است. مناسبتی که نه تنها برای سبزها تحریک کننده و هیجان انگیز نیست، بلکه به یاد داریم که چه جنجال هایی هم بر سر شعارهای سرداده شده در روز قدس پارسال به پا شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر