در این چند روز ابتدا خبر حملات کم‌سابقه مجلس و صدا و سیما به سیدمحمد خاتمی جنجالی شد* (+) و سپس خبر فیلتر شدن سایت هاشمی رفسنجانی به گوش رسید(+). من این دو خبر را کاملا در یک راستا و به نوعی واکنش حاکمیت به مسئله کنارکشیدن اصلاح‌طلبان از انتخابات فرمایشی قلمداد می‌کنم. در واقع تمام تلاش‌ها ابتدا برای جلب نظر اصلاح‌طلبان، سپس ایجاد یک کاریکاتور مضحک به نمایندگی از آن‌ها** و یا بی‌اهمیت جلوه‌دادن حضورشان، هیچ کدام کارگر نیفتاد و در نهایت انتخابات فرمایشی پیشاپیش از اعتبار و اهمیت ساقط شد. حالا دیگر حاکمیت تنها باید امیدوار باشد که در بهترین حالت این انتخابات به یک چالش امنیتی بدل نشود، وگرنه حتی خوش‌خیال‌ترین اعضای آن نیز نمی‌توانند تصور کنند که از قبل این نمایش ممکن است آبی به سیمای چرکین نظام ریخته شده و مشروعیت از دست رفته‌اش اندکی جبران شود.
جالب اینجاست که خشم و عصبانیت راس حاکمیت از نمایش بی‌فروغ ثبت نام نامزدها در حالی شعله‌ور شده و زبانه‌های انتقامش دامان چهره‌های شاخص کشور را می‌گیرد که در سوی دیگر هم گروهی با ادبیاتی متفاوت تخریب اصلاح‌طلبان را پی‌گیری می‌کنند. سخنگویان خودخوانده جنبش هزاران کیلومتر آن‌سوتر در واشنگتن و استودیوی صدای آمریکا حاضر می‌شوند تا شهامت خود را در پرده‌دری به نمایش بگذارند و به فعالان داخل کشور حمله‌ور شوند که این بزدل‌ها چرا این را گفته‌اند و آن را نگفته‌اند. البته این مبارزین شجاع هیچ گاه نمی‌پذیرند که کسی در پاسخ آنان بگوید «آن دلیلی که سبب می‌شود ما زیر سایه سنگین و هرروزه سرکوب از بیان برخی تعابیر خودداری کنیم دقیقا همان دلیلی است که باعث شد شما دم خودت را بگذاری روی کولت و از مملکت فرار کنی»!
تا فرارسیدن موعد نمایش انتخاباتی تنها دو ماه باقی مانده است. این دو ماه را می‌توانیم صرف پی‌گیری دستاوردی کنیم که جنبش سبز عملا هیچ هزینه‌ای برایش نپرداخته است و آن را تنها و تنها مدیون پایداری اصلاح‌طلبانی چون سیدمحمد خاتمی و البته سکوت معنادار هاشمی رفسنجانی است. حال حاکمیت در تنگ‌نایی قرار گرفته است که اگر با حرکت‌های مردمی همراه شده و به یک جنبش فعال تحریم بدل شود عملا ابتکار عمل را از دستانش خارج خواهد کرد. از سوی دیگر دقیقا همین زمان و همین فرصت می‌تواند در اختیار مدعیان خارج نشین قرار گیرد که در دوران رکود نه ایده‌ای دارند و نه حرفی و نه دلیلی برای بروز و ظهور، اما قطعا تلاش خواهند کرد تا از بزنگاه پیش رو دست‌مایه جدیدی جهت تخریب فعالان داخلی بسازند تا برای اندک زمانی دیگر به حیات رسانه‌ای و آکواریومی خود ادامه دهند. سکوت مردمی و انفعال در این بزنگاه بهترین هدیه مشترک برای این گروه و البته حاکمیت کودتاست.
پی‌نوشت:
* واکنش محمدرضا خاتمی به گزارش کمیسیون اصل نود+ را از دست ندهید
** عروسکی همچون کواکبیان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر