رییس مجلس خبرگان رهبری در مورد حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس روایتی را از رهبر نظام نقل کرده‌اند. بر پایه این روایت رهبری در مورد اصلاح‌طلبان گفته‌اند: «اگر آمدند و اقرار به اشتباه کردند، مسئله‌ای نیست، ولی نه اینکه بگویند ما می‌خواهیم بیاییم در انتخابات و از نان پخته شده استفاده کنیم. بیایند و بگویند ما در برهه‌ای اشتباه کردیم و حالا هم فهمیده‌ایم و دیگر نمی‌خواهیم آن اشتباهات را تکرار کنیم». (+)
استنباط من از این روایت این است که اساسا در فضای سیاسی ما نه قانون معنا دارد و نه وقوع جرم و محکومیت مجرم. اصلا مسئله این نیست که اگر کسی بر اساس قانون جرمی مرتکب شد، بر اساس همان قانون مجازات مقرر خودش را تحمل کند. اگر اینگونه بود تکلیف اصلاح‌طلبان هم مشخص بود. یا مجرم هستند یا نیستند. اگر هستند که جرمشان باید اعلام شود و مجازات متناسب با آن جرم هم به اجرا درآید. بعید می‌دانم در هیچ کجای قانون نوشته شده باشد که اگر مجرمی برود پیش آقایان مهدوی‌کنی و یا جنتی و بگوید من اشتباه کردم، شما ببخشید، جرمش بخشیده می‌شود. کاش مقام رهبری و یا دست کم رییس مجلس خبرگان اشاره می‌کردند که این قاعده را بر پایه کدام یک از اصول قانون استخراج کرده و ملاک سیاست‌های داخلی کشور قرار داده‌اند؟
اما در سوی دیگر دبیر مجمع روحانیون مبارز نظر دیگری دارد. جناب موسوی خوئینی در وب‌سایت شخصی خود نوشته‌اند: «فرصت انتخاباتی برای کسانی که می‌خواهند وارد انتخابات شوند تمام شده است. تأیید آیت‌الله جنتی و حتی اگر نامه فدایت شوم هم برای اصلاح طلبان بنویسند دیگر نتیجه‌ای ندارد چون فرصت تمام شده است». (+)
به نظر می‌رسد در نزد ایشان سیاست برای خودش قواعدی دارد. ربطی هم به نامه «فدایت شوم» پیدا نمی‌کند. شرکت در انتخابات قانون دارد، لوازم و شرایط و مقدمات دارد. حاکمیت کنونی همه چیز را زیر پا گذاشته و قواعد بازی را بر هم زده است. این‌ها مسائلی نیستند که با یک «فدایت شوم» یا «من بمیرم و تو بمیری» جبران شوند. به قول جناب خوئینی: «مردم اما تا کنون نشان داده‌اند که از ما رشیدتر و هوشیارترند و بهتر از ما همه آنچه را که عرض کردم می‌دانند، آنان خود می‌دانند که با چنین انتخاباتی چگونه برخورد کنند».
استنباط من از این روایت این است که اساسا در فضای سیاسی ما نه قانون معنا دارد و نه وقوع جرم و محکومیت مجرم. اصلا مسئله این نیست که اگر کسی بر اساس قانون جرمی مرتکب شد، بر اساس همان قانون مجازات مقرر خودش را تحمل کند. اگر اینگونه بود تکلیف اصلاح‌طلبان هم مشخص بود. یا مجرم هستند یا نیستند. اگر هستند که جرمشان باید اعلام شود و مجازات متناسب با آن جرم هم به اجرا درآید. بعید می‌دانم در هیچ کجای قانون نوشته شده باشد که اگر مجرمی برود پیش آقایان مهدوی‌کنی و یا جنتی و بگوید من اشتباه کردم، شما ببخشید، جرمش بخشیده می‌شود. کاش مقام رهبری و یا دست کم رییس مجلس خبرگان اشاره می‌کردند که این قاعده را بر پایه کدام یک از اصول قانون استخراج کرده و ملاک سیاست‌های داخلی کشور قرار داده‌اند؟
اما در سوی دیگر دبیر مجمع روحانیون مبارز نظر دیگری دارد. جناب موسوی خوئینی در وب‌سایت شخصی خود نوشته‌اند: «فرصت انتخاباتی برای کسانی که می‌خواهند وارد انتخابات شوند تمام شده است. تأیید آیت‌الله جنتی و حتی اگر نامه فدایت شوم هم برای اصلاح طلبان بنویسند دیگر نتیجه‌ای ندارد چون فرصت تمام شده است». (+)
به نظر می‌رسد در نزد ایشان سیاست برای خودش قواعدی دارد. ربطی هم به نامه «فدایت شوم» پیدا نمی‌کند. شرکت در انتخابات قانون دارد، لوازم و شرایط و مقدمات دارد. حاکمیت کنونی همه چیز را زیر پا گذاشته و قواعد بازی را بر هم زده است. این‌ها مسائلی نیستند که با یک «فدایت شوم» یا «من بمیرم و تو بمیری» جبران شوند. به قول جناب خوئینی: «مردم اما تا کنون نشان داده‌اند که از ما رشیدتر و هوشیارترند و بهتر از ما همه آنچه را که عرض کردم می‌دانند، آنان خود می‌دانند که با چنین انتخاباتی چگونه برخورد کنند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر