ویژه نامه نوروزی مجمع دیوانگان

بالاخره کار «ویژه نامه نوروزی مجمع دیوانگان» به پایان رسید تا امکان انتشارش در ایام تعطیلات فراهم شود. برای این ویژه نامه بخش های گوناگونی در نظر گرفته ام که به ترتیب زیر تقدیم می شود:

برگزیده های مجمع دیوانگان:

اولین بخش ویژه نامه، به مرور و انتخاب برگزیده هایی از مطالب منتشر شده طی یک سال گذشته در همین وبلاگ اختصاص دارد. این بخش نوعی مرور خاطرات یک سال گذشته «مجمع دیوانگان» است که بیشتر به دل خودم نشسته اند:

در بخش نوشتار: نوشتار بخش مورد علاقه خودم در زمینه وبلاگ نویسی است. با این حال محدودیت های وبلاگ نویسی، از جمله کمبود زمان و نیاز به یادداشت هایی کوتاه تر سبب می شود که تعداد یادداشت های زمینه «نوشتار» را کنترل کنم. ضمن یادآوری از یادداشت «در باب شجاعت خردمندانه»، گمان می کنم یادداشت «توزیع مستقیم درآمدها در ایران غیرعملی است» را به دلیل تم اقتصادی آن و نیازهای امروزین جامعه به دیگر یادداشت ها ترجیح می دهم.

در بخش روزنوشت: در این بخش خاطره تلخی از یادداشت «من خون می بینم» دارم. یادداشت مربوط به چند روز پیش از برگزاری انتخابات است که اگر بخوانیدش می توانید درک کنید چرا خاطره تلخی به جای گذاشته است. اما برگزیده من در این زمینه یادداشت «هلپرکه» است که بدون تردید احساسات قومیتی در انتخاب آن دخیل بوده است.

در بخش جنبش سبز: پس از کودتای 22 خرداد بخش «کودتا» را به مجمع دیوانگان افزودم، بخشی که پس از چند ماه گمان کردم باید تغییری در آن حاصل شود، بنابراین برای حفظ خاطرات روزهای ملتهب پس از 22 خرداد بخش کودتا را حفظ کردم و از آن پس زمینه «جنبش سبز» را برای پی گیری یادداشت های مربوط به جنبش پدید آوردم. در این زمینه شاید یادداشت هایی نظیر «استفاده از روزهای رسمی کارکرد خود را از دست داده است» را مفیدتر بدانم، اما یادداشت کوتاه «ما مثل همیم» آنچنان احساس خوبی در من داشت که نمی توانم آن را برگزیده خود ندانم.

در بخش حکایت: حکایت بخشی بود که به دنبال سری یادداشت های «حکایت این روزهای من» به «مجمع دیوانگان» اضافه کردم. جالب ترین خاطره در این بخش را از یادداشت «بابا-2» دارم.

در بخش هنر: سال گذشته موفق به تماشای بیش از 50 تیاتر شدم که از این میان حدود 40 یادداشت برای مجمع دیوانگان نوشتم. به عنوان مروری بر خاطرات خوش شب های تیاتر در پس روزهای تلخ کودتا، ده یادداشت برگزیده را انتخاب کردم که می توانید آنها را از اینجا دریافت کنید.

در بخش کوته نوشت: نوشته های زمینه کوته نوشت در این وبلاگ با گذشت زمان کمی از ویژگی «کوتاهی» خود را از دست دادند و کم کم به یادداشت هایی «داستانک» مانند بدل شدند اما همچنان ترجیح دادم نام این زمینه را حفظ کنم. «اتوبوس» را در این بخش بیشتر می پسندم، هرچند امکان دارد به زودی و به همراه چند یادداشت دیگر به بخش «داستانک» منتقل شود.

مجمع دیوانگان زمینه های دیگری نیز برای انتشار مطالب دارد که طی یک سال گذشته بیشتر آنها غیرفعال بودند. زمینه های شاه نامه، قانون بدانیم، گفت و گو و پادکست از این جمله اند. شرایط ویژه پس از کودتا اصلی ترین دلیل ایجاد وقفه در انتشار مطالب این بخش ها بود که امیدوارم در سال جدید این کمبودها جبران شود. ضمن اینکه زمینه های جدیدی از جمله «گزیده جراید» و «گزیده کتاب» به تازگی و در سال جدید به این وبلاگ افزوده شده اند.

برگزیده های وبلاگستان:

طی یک سال گذشته ارتباطم با فضای وبلاگستان گسترش بیشتری پیدا کرد. در این یک سال دوستان مجازی جدیدی پیدا کردم هرچند ممکن است این دوستی ها در مواردی یک طرفه باشد! با این حال در اینجا می خواهم برگزیده های خودم از وبلاگستان فارسی را در سال گذشته معرفی کنم:

در بخش کوته نوشت (مینی مال): با احترام به وبلاگ های «قصه های عامه پسند» و «مملکته داریم»، انتخاب من وبلاگ «مطرود» است که شب های بسیاری حرف دلم را در میان یادداشت هایش خوانده ام.

در بخش روزنوشت: با احترام به همه دوستان، انتخاب من وبلاگ «راز سر به مهر» است که علی رغم خانه کشی های پیاپی، گمان می کنم یادداشت های روزانه و کوتاهش نگاه دقیق و منصفانه ای به اخبار و رخ دادهای روزمره دارد.

در بخش مقاله و تحلیل: با احترام به وبلاگ های «یک لیوان چای داغ» و «برساحل سلامت» گمان می کنم وبلاگستان فارسی در این زمینه دچار ضعف عمده ای است که پر کردن آن تنها با مرور زمان میسر نخواهد بود، بلکه نیازمند تغییری در فرهنگ وبلاگ نویسی و البته وبلاگ خوانی ما دارد. تا آن زمان در این زمینه گمان نمی کنم بتوان از وبلاگ شاخصی نام برد.

وبلاگ برگزیده: اما در مجموع و همان گونه که پیش از این نیز اشاره کرده بودم، وبلاگ نویس برگزده سال از نگاه من همچنان «آرش کمانگیر» عزیز است که دلایلش را پیش از این ذکر کرده ام و از تکرار می پرهیزم.

گودر باز برگزیده: پی گیری دوستان گودری، یکی از مشغولیت های اینترنتی من در یک سال گذشته بود. با دوستان بسیاری در این مدت آشنا شدم و از پیشنهادهای آنها در گودر استفاده های زیادی کردم. در این بخش ضمن احترام به «وحیدآنلاین» و «ترسا»، پی گیری «سمیه توحیدلو» را به دلیل به اشتراک گذاشتن مقالات تحلیلی متفاوت ترجیح می دهم، نکته ای که کمتر از جانب دیگر دوستان شاهد آن هستم.

و در نهایت وبلاگ نویس برگزیده: فضای وبلاگستان بخشی از فضای بزرگ مجازی است و همانگونه که از نامش برمی آید رسم نیست که در آنجا افراد را با شخصیت حقیقیشان شناخته و قضاوت کنند. با این حال گمان می کنم در سال گذشته، وبلاگستان فارسی شاهد پدیده ای بود که می تواند این روال دیرینه را به کلی تغییر داده و فرهنگ جدیدی در فضای وب فارسی پدید آورد. «محمد نوری زاد»، آزادمردی که شهامت، شجاعت، آزادگی و استقامتش همه را به حیرت و تحسین وا داشت مردی بود که وبلاگستان فارسی می تواند برای همیشه به وجود افراد چون او افتخار کند. با بهترین آرزوها برای نوری زاد، من او را وبلاگ نویس برتر سال 88 می دانم. جایش در میانمان بسیار خالی است.

اما عیدانه مجمع دیوانگان:

برای آنکه این ویژه نامه نوروزی از حالت مرور خاطرات و مطالب تکراری خارج شود، در این بخش به خودم این افتخار را می دهم که اولین داستان کوتاهم را به عنوان «مینی بوس»، برای اولین بار منتشر کنم. هرچند پیش از این نیز نوشته هایی در غالب داستانک داشته ام، اما خودم گمان می کنم که مینی بوس اولین داستان کودتاهی است که نوشته ام. داستانی که هرچند در نگاه اول ممکن است چندان به چشم نیاید، اما کاملا تحت تاثیر وقایع پس از انتخابات نوشته شده است. این داستان را به صورت پادکست هم اجرا کرده ام که فایل صوتی آن را می توانید از رادیو مجمع دیوانگان بشنوید و دریافت کنید. فایل متنی «مینی بوس» را نیز می توانید از اینجا دریافت کنید.