وقتی مانا نیستانی کاریکاتور جنجالی خود را در منتشر کرد، اهالی استان های آذری زبان در اعتراض به آنچه «توهین به ترک ها» می خواندند به خیابان ها ریختند و اعتراضات را تا به آنجا ادامه دادند که کار به تیراندازی و کشته شدن شهروندان هم رسید(روایت کامل را از ویکی پدیا بخوانید). همان زمان زمزمه هایی مبنی بر دخالت سازمان های اطلاعاتی کشورهای بیگانه و تحریک مردم با تاکید بر مساله ای بی ریشه در تاریخ این کشور به عنوان «پان ترکیسم» به گوش می رسید. با این حال سازمان های امنیتی جمهوری اسلامی آنقدر هر اتفاق ساده ای را به خارج نشینان نسبت داده بودند که به مصداق چوپان دروغ گو دیگر حنایشان رنگی نداشت و کسی هم حرف هایشان را باور نکرد.
امروز و با گذشت نزدیک به چهار سال از انتشار کاریکاتوری که من همچنان هم نفهمیده ام چرا برخی توهین آمیز تلقی اش کردند، روزنامه کیهان مطلبی برای توهین به مهندس موسوی منتشر کرده است. این مطلب که به شیوه همیشگی کیهان قصد دارد ادبیات سخیف را به عنوان طنز به مخاطلبش قالب کند، صراحتا برای به تمسخر گرفتن مهندس موسوی به سراغ ریشه های آذری وی رفته و زبان و لهجه آذری زبان ها را مورد تمسخر قرار داده است*. حالا و از نگاه من جای این پرسش باقی است که آیا به واقع هم وطنان آذری زبان برای هویت و زبان خود آنچنان احترامی قایل هستند که این بار نیز توهین به زبان آذری را بر نخواهند تافت؟ و یا اینکه آن همه شعارهای «هارای هارای من تورکم» تنها در «برخی» مواقع به کار گرفته می شود؟
پی نوشت:
از متن کیهان بخوانید:
«مهندس: اصلاً همون نقاشي مي كردم بهتر بود؛ آخه بگو تو رو سننه به اينگلاب مخملين؟
خانم مهندس: حالا عيبي يخ!»
از «راز سر به مهر» مطلبی در مورد همین یادداشت روزنامه کیهان بخوانید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر