نه اینکه دیر و زودش مهم نباشد؛ اما بالاخره دیر فهمیدنش بهتر از هرگز نفهمیدن است؛ امثال «منتظری»ها در تاریخ کشور ما آنقدر زیاد نبوده اند که به سادگی بخواهیم از کنارشان بگذریم؛ اگر بیست سال زودتر قدر او را می دانستیم؛ اگر بیست سال زودتر می فهمیدیم او چه می گوید و در برابر چه چیز و چه کس یک تنه خروش برآورده است، شاید تاریخ کشور ما به سمت دیگری می رفت؛ با این حال گمان می کنم هنوز کار از کار نگذشته است؛ منتظری هنوز زنده است و هنوز همان است که چشم بر روی جنایت و بی داد نمی بندد؛ این بار فرصت داریم برای یک بار هم که شده خود را از اتهام مرده پرستی تبرئه کنیم؛ کانون مدافعان حقوق بشر پیش گام شده است، دیگر جای درنگ نیست.
باید از یک جایی شروع کرد. منتظر ماندن برای فردایی بهتر، یعنی بیعملی و حسرت ابدی. من مدتهاست به این فکر میکنم که «هدف» چیزی جز خود «مسیر» یا «وسیله» نیست. هر آنچه آرزویاش را داریم باید همین امروز تجربه کنیم. من شیفته ادبیات و هنر هستم، پس این موضوع اصلی این وبلاگ خواهد بود.
سلام.حديثي مي گويد خدا دوبار مي خندد.1- وقتي كه همه تلاش مي كنند يكي راذليل كنند خدا نمي خواهد عزيز مي شود2 وقتي همه تلاش مي كنند يكي را عزيز كنند خدا نمي خواهد ذليل مي شود
پاسخحذفدوست عزیز؛ کاملا با تو موافقم که منتظری از آن آدم هاییست که در تاریخ خیلی کم از آن ها سراغی داریم.
پاسخحذفولی این بسیار مهم هست که بدانیم و «تاکید کنیم» که برای چه منتظری یا امثال منتظری بزرگ هستند تا این بزرگ بودن آن ها دلیلی نشود تا خودمان ناخواسته از آنها بت های جدیدی بسازیم.
..................
در ضمن مبارک آدرس جدید و قالب جدید هم باشد من تا الان فقط از طریق گودر مطالبت را دنبال می کردم و امروز برای گذاشتن کامنت سری زدم و رنگ و آب جدید را دیدم. به هر حال مبارک باشد.
یک درخواست دوستانه: یه خورده این خونه ات را مرتب کن. خیلی به هم ریخته هست!