۱۱/۱۱/۱۳۹۰

اطلاعیه شورای هماهنگی و فراخوانی برای «یک پرسش از دوستان اصولگرا»

«شورای هماهنگی راه سبز امید» بیانیه جدیدی منتشر کرده و در بخشی از این بیانیه آورده است: «از تمامی همراهان جنبش سبز دعوت می کنیم از ساعت ۴ تا ۷ بعد از ظهر روز ۲۵ بهمن ماه در تهران در پیاده‌روهای خیابان‌های انقلاب و آزادی، حدفاصل میدان فردوسی و تقاطع نواب، و در شهرستان‌ها در خیابان اصلی هر شهر، بنابر تصمیم فعالان محلی، اقدام به پیاده‌روی سکوت کنند. بدیهی است که همه‌ی ما همچون گذشته، با حفظ هوشیاری و نیز التزام به خط مشی جنبش در پایبندی به اصل عدم توسل به خشونت، از هرگونه سوء استفاده احتمالی جلوگیری خواهیم کرد. در مقابل، از نیروهای انتظامی نیز می‌خواهیم به حقوق قانونی هموطنانشان احترام بگذارند و به جهانیان نشان دهند که مانند نیروهای سرکوبگر نظام‌های استبدادی عمل نخواهند کرد». (+)

مخاطب این متن به صورت مشخص «تمامی همراهان جنبش سبز» است، اما مخاطب من سبزها نیستند. من نمی‌خواهم کسی را تشویق به آمدن یا نیامدن به خیابان کنم. مخاطب من هم‌وطنانی هستند که خود را همراه جنبش سبز نمی‌دانند و یا اساسا با آن مخالف هستند. پرسش من این است: «فارغ از اینکه با نظرات و مواضع سبزها موافق هستید یا نه، آیا حاضر هستید روز 25 بهمن‌ماه، از ساعت 4 تا 7 بعداز ظهر حد فاصل میدان انقلاب تا فردوسی پیاده‌روی کنید، اگر کسی قصد خشونت یا تخریب و بلوا داشت به او تذکر بدهید و در غیر این صورت اگر نیروهای انتظامی خواستند بی‌دلیل به شهروند آرام که در سکوت پیاده‌روی می‌کنند حمله کنند از هم‌وطنان خود دفاع کنید؟»

من دوستان اصولگرای بسیاری را نمی‌شناسم. در جامعه وبلاگستان آقای حسینی از وبلاگ «آهستان» را می‌شناسم که مشخصا ایشان را مخاطب قرار می‌دهم و از ایشان می‌خواهم که به این پرسش پاسخ دهند. هر دوست دیگری هم که از جایگاهی غیر از «همراه جنبش سبز» به این پرسش پاسخ دهد ممنون‌اش می‌شوم و اگر خواست در همین وبلاگ جوابش را منتشر می‌کنم. از خوانندگان هم می‌خواهم این پرسش را با دیگر دوستان اصولگرا مطرح کنید و حتی به گوش نمایندگان مجلس برسایند و برای مثال آقایان مطهری و توکلی را خطاب قرار دهید. پرسش من ساده است: «آیا حاضرید از حق هم‌وطنانتان برای یک پیاده‌روی سکوت حمایت کنید»؟

پی‌نوشت:
من این پرسش را برای سایت‌‌های «الف»، «تابناک» و «خبرآنلاین» ارسال می‌کنم.

۲ نظر:

  1. ناشناس۱۱/۱۱/۹۰

    بسمه تعالی
    پس از خواندن این مطلب، قبل از اینکه پاسخی در ذهنم شکل بگیرد چندین سوال برایم بوجود آمد؛

    حق چیست و کجاست
    این حمایت از چیست، پشتوانه حمایتی آن چیست، قرار است چه حقِ ناحق شده‌ای با انجام این کار احصا شود؟

    نفس دفاع از آزادی بیان خوب و لفظش زیباست - اینکه جمعی (مثلا اصولگرا، ارزشی یا ...) از خواسته مشروع(؟) جمعی دیگر (مثلا اصلاح‌طلب، سبز یا ...) دفاع یا حمایت نمایند، یک رفتار اجتماعی معقول و منطقی است که در جوامع اجتماعی پذیرفته شده است؛ اما این سئوال پیش می‌آید «آیا این خواسته مشروع است؟» یا بطور دیگر می‌توان گفت «آیا دفاع از این حق در راستای احقاق ِ چه حق ِ پایمال شده‌ای است؟»

    به وضوح می‌توان گفت حقی که امروز ادعای پایمالی آن می‌شود، عمدا یا سهوا در موعد و روش قانونی خود پیگیری نشد، حتی پس از تمدید مهلت نیز هیچ اقدامی صورت نگرفت؛ اما چند روز پس از پایان مهلت تمدید شده لیستی از تخلفات مطرح می‌شود که دیگر هیچ وجاهت قانونی ندارد و در واقع نوش‌داروئی پس از مرگ سهراب است. در راستای همین اقدامات دموکراتیک، عده عمدا یا سهوا به اردوکشی‌های خیابانی پرداختند و دست به تخریب ایران عزیز زدند - اگر این روال ادامه پیدا می‌کرد، نام، ظاهر و آرمان ایران عزیز فقط در یادها می‌ماند؛ این نکته هم نباید فراموش شود که رفتارهای تقابلی معمولا هزینه‌بر است، هنوز مستندات بازجوئی تیم ویژه ریاست جمهوری وقت از خانواده سعید امامی در یوتیوب موجود است؛ در عین حال غافل هم نباید شد که حوادث پس از انتخابات سال 88 بدون برنامه‌ریزی بوده است، زیرا یک رویای کودکانه و باورناپذیر است. حال این سئوال پیش می‌آید «چه تظمینی وجود دارد، افرادی که اعتراض دموکراتیک را فقط در کتاب‌ها خوانده‌اند و در هنگام عمل به شیوه جنگلی اعتراض می‌کنند، این راه‌پیمایی گرگی در لباس گوسفند نباشد؟»

    سید یونس کاظمی - 1390/11/11
    https://plus.google.com/107160716589329427868/posts/8X6aBVpwCPH

    پاسخحذف
  2. ناشناس۱۱/۱۱/۹۰

    در پاسخ به آقای کاظمی
    راهپیمایی سکوت روز 25 بهمن برای شخص بنده به هیچ وجه در مورد انتخابات و یا به قول شما فتنه و اینجور چیزا نیست من صرفا به خاطر وضعیت بد اقتصادی و مشکلات معیشتی می خواهم اعتراض خود را به شیوه مدیریت کشور با یک راهپیمایی سکوت که در هیچ کجای قانون ممنوعیتی برای آن ذکر نشده، اعلام کنم آیا حق دارم و یا توسط لباس شخصی ها و نیروی انتظامی کتک خورده و دستگیر می شوم . اگر ممکن است راههای اعتراض به سیاستهای اقتصادی دولت رو برای من مشخص کنید. لطفا حرفهای کلیشه ای مثل سوء استفاده دشمن ، فتنه، انحراف و از این جور مطالب نگید که دیگه حناش رنگی نداره. ضمنا نه سلاح سرد دارم نه سلاح گرم فقط میخوام قدم بزنم و با حضورم اعتراضم رو نشون بدم. حتما نظام اسلامی اونقدر قوی است که از یه همچین حضوری به لرزش نیفته؟؟؟

    پاسخحذف