دوشنبه‌های اعتراض را به تحریم فعال پیوند بزنیم

از همان زمانی که «مصطفی تاج‌زاده» پیشنهاد راه‌اندازی «دوشنبه‌های
اعتراض» را داد یک پرسش اساسی مطرح شد: چگونه باید ضمن پرهیز از
هزینه‌های سنگین حضور خیابانی، جنبش اعتراضی را تداوم بخشید و حرکت‌های
تاثیرگزار ایجاد کرد. طبیعتا شیوه‌های متفاوت اعتراض به مانند همیشه بر
عهده ابتکار و خلاقیت شهروندان خواهد بود، با این حال من گمان می‌کنم
نزدیک شدن ایام انتخابات و بیم و هراس حاکمیت از شکل‌گیری تحریم فعال،
راه مشخصی را به مخالفان نشان می‌دهد.
پیشنهاد اصلی من همان است که چند ماه پیش مطرح کردم. ما می‌توانیم
انتخابات موازی خودمان در دل جامعه شبیه‌سازی کنیم. هیچ لزومی ندارد حتما
رایی داده شود یا نامی نوشته شود و مثلا یک پایگاه اینترنتی برای آن
تاسیس شود، (هرچند همه این‌ها کارهای خوبی است که گروهی می‌توانند روی آن
وقت بگذارند) از نگاه من همین‌که حرف خودمان را بزنیم و آن را به گوش
جامعه برسانیم و موافقت ضمنی توده مردم را به دست بیاوریم که پای صندوق
حاضر نشوند و برای این تحریم خود دلیل و مطالبه‌ای قایل باشند کار بزرگی
کرده‌ایم که من آن را تبلور تمام عیار «تحریم فعال» می‌دانم.

حال پیشنهاد می‌کنم از این ظرفیت به عنوان یک ایده در بزرگداشت
«دوشنبه‌های سبز» نیز استفاده کنیم. می‌توانیم هر دوشنبه یک یا چند تن از
اسرای جنبش را انتخاب کنیم، آنان را معرفی کنیم و متناسب با شرایط (مثلا
محل تولد و یا زمینه تخصص) نامزد مورد حمایت خود اعلام کنیم. اگر
وبلاگ‌نویس هستید و یا به هر روش دیگری در فضای مجازی فعالیت می‌کنید در
مورد شخصیت‌های مورد نظر خود مطلب بنویسید و دلایل شایستگی و انتخاب آنان
را تشریح کنید. اگر می‌توانید پوستر مخصوصی برای هر فرد طراحی کنید که به
مسئله انتخابات مربوط باشد و اگر فعالیت مجازی چندانی ندارید، در فضای
حقیقی همین مسئله را با اطرافیان خود درمیان بگذارید و یا با استفاد از
شعارنویسی (روی دیوار یا روی اسکناس) آن را گسترش دهید. فرصت چندانی به
موعد انتخابات باقی نمانده، اما من تردید ندارم که اگر همین فرصت را
غنیمت بشماریم می‌توانیم حرکتی را طراحی کنیم که هیچ انتخاباتی در تاریخ
این کشور مشابه آن را به خاطر ندارد.