سال گذشته مجله همشهری جوان نتایج نظر سنجی خود در مورد محبوب ترین خواننده موسیقی سنتی ایران را منتشر کرد و نام «علیرضا افتخاری» را با اختلاف در صدر فهرست قرار محبوب ترین ها قرار داد. محبوبیت خیره کننده افتخاری در حضور بزرگانی همچون استاد شجریان و شهرام ناظری در نگاه اول عجیب به نظر می رسید؛ اما افتخاری برای چندین سال بود که از روابط تیره بزرگان موسیقی سنتی با صدا و سیما استفاده می کرد و به عنوان تنها خواننده موسیقی سنتی، حتی برنامه های ثابتی در تلویزیون به خود اختصاص داده بود.
امروز فسانه مطلبی را به نقل از ایلنا منتشر کرده است که این بار هم در نگاه اول عجیب به نظر می رسد؛ قرار گرفتن نام «علیرضا افتخاری» در کنار نام تعدادی از دیگر خوانندگان سرشناس داخلی که از این پس صدایشان از رادیو پخش نخواهد شد! افتخاری هیچ گاه به مانند شجریان عملکرد رسانه های دولتی را به چالش نکشید و هیچ گاه نیز به مانند وی از جنبش مردمی حمایت نکرد؛ با این حال انتشار فهرست اخیر نشان داد که حتی اگر شما برای مقابله با کودتاگران شمشیر نکشید و تمام تلاش خود را هم به خرج دهید که پا روی دم شیر(!) نگذارید، باز هم دولت کودتا دست از سر شما بر نمی دارد. حالا دیگر رادیو نه صدای استاد شجریان را پخش می کند و نه صدای علی رضا افتخاری را؛ اما گمان نمی کنم اگر یک بار دیگر در مورد محبوب ترین خواننده موسیقی سنتی آماری گرفته شود، کسی نام «علیرضا افتخاری» را به یاد بیاورد.
پی نوشت:
اصلا نمی دانم به این پست ربطی دارد یا نه! اما این بیت شعر مدام در ذهنم تکرار می شود که:
چو پرده دار به شمشیر می زند همه را . . . کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر