۳/۱۲/۱۳۸۹

12 خرداد

داغ را هیچ دامی به پوست خودش نمی چسباند. اصلا هر دامی از داغ خوردن و نشان دار شدن فراری است. اما وقتی که خورد آن را حفظ می کند. برای همیشه با خودش نگاه می دارد. اصلا یکجورهایی به آن عادت می کند و اگر روزی کسی بخواهد هم اجازه نمی دهد که داغش را پاک کنند. راستش من نمی دانم داغ شدن سخت تر و دردناک تر است یا پاک کردنش؟ اما می دانم که «12 خرداد» داغ من است. مبارک باشد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر