اعتراض کنیم

متاسفانه گاه آنقدر موارد دردناک در کشور ما زیاد می شوند که نمی دانیم اعتراض به کدام یک را در اولویت قرار دهیم؛ گاه از این همه اعتراض های به ظاهر بی حاصل خسته می شویم و گاه برخی را فراموش می کنیم.

پرونده دکتر زهرا بنی یعقوب هنوز بی سرانجام مانده است؛ هرچند اعتقاد دارم پایمال شدن خون یک انسان بی گناه چیزی کمتر از ریخته شدن خون یک انسان ندارد، با این حال تصور می کنم دست کم یک مورد نسبتا مشابه وجود دارد که نیاز به توجه بیشتری دارد. دانشجوی دختری که در دانشگاه زنجان از جانب مدیریت دانشجویی تحت فشار قرار گرفته بود می توانست به یک زهرا بنی یعقوب دیگر بدل شود؛ خوشبختانه این اتفاق رخ نداد. اما شاید باید گفت متاسفانه زنده ماندن این دانشجو سبب شد تا بسیار زودتر از دایره توجه ما خارج شود. من از وضعیت وی هیچ اطلاعی ندارم اما با شرایطی که پیش آمده است حتی می توانم تصور کنم حسرت سرنوشت زهرا بنی یعقوب را داشته باشد.

جمعی از فعالین اجتماعی به حکم صادره علیه این دانشجو که جز قربانی شدن گناه دیگری نداشت اعتراض کرده اند؛ شما هم به این اعتراض بپیوندید، این کمترین کاری است که می توانیم انجام دهیم اما بدون تردید کار بی نتیجه ای نخواهد بود.

پی نوشت:

نامه سرگشاده خانواده دکتر زهرا بنی یعقوب را هم بار دیگر از اینجا بخوانید.

تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید