تماشای یک تیاتر خوب دیگر را هم مدیون «انوش» شدم. «شکار روباه» اثر «علی رفیعی»، روایت تلاش آقامحمدخان قاجار برای کسب قدرت است. روایتی که در عین حفظ مصادیق تاریخی، هم در قالبی متفاوت به اجرا درآمده است و هم تلاش کرده تا بخشی از فرهنگ سنتی سیاست در کشور ما را به تصویر بکشد. داستان از ماجرای اختگی آقامحمدخان آغاز می شود و در واقع با تاج گذاری وی پایان می یابد؛ اما به دلایلی که نتوانستم لزومشان را به درستی درک کنم ماجرای مرگ وی را نیز در بر می گیرد.اگر برخی روایت های غیر ضروری و دیالوگ های بی دلیل و تکراری را از نمایش حذف کنیم تقریبا دیگر هیچ جای ایرادی باقی نمی ماند. اجرا بسیار خوب بود؛ نقش ها عالی تعریف شده بودند و در نهایت ایده نمایش ماجرایی مربوط به 400 سال پیش با فضایی بینابین و ادبیات و دیالوگ هایی گاه مدرن و گاه سنتی جالب بود و با ظرافت پیاده شد. هرچند هنوز اگر بخواهم نمایشی را پیشنهاد کنم «کوکوی کبوتران حرم» در اولویت قرار خواهد داشت، با این حال گمان می کنم جای افسوس داشته باشد اگر «شکار روباه» را هم از دست بدهید. تا 25 اسفند ماه، تالار وحدت، راس ساعت 18 منتظر شما است.
پی نوشت:
در قمست یادداشت کارگردان در بروشور نمایش آمده است: «...همکاری محمد چرمشیر، نمایش نامه نویس برجسته، در دراماتورژی اثر ... تاثیر بسزایی داشته است». این دراماتورژی را هم کمی تا اندکی یادگرفتم!
تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر