اولین باری که محمود احمدی نژاد تلاش کرد یک سابقه انقلابی برای خودش بتراشد را فراموش نمی کنم. خاطره ای از رسیدن خدمت آقای خمینی به عنوان نماینده جمعی از دانشجویان که هیچ کس دیگر آن را به یاد نمی آورد اما همان خاطره نیم بند هم جنجال مختصری به راه انداخت. بنابر ادعای خودش، احمدی نژاد به محض رویت آقای خمینی آنچنان مدهوش شده بود که نه یک کلام از سخنان رهبر انقلاب را شنیده بود و نه توانسته بود پیام دانشجویان را به آقای خمینی برساند! (این خاطره را از آفتاب بخوانید)
حال و پس از مناظره های جنجالی دوره انتخابات، به نظر می رسد احمدی نژاد و نزدیکانش بیش از هر زمان دیگری از نداشتن سوابق انقلابی وی و کابینه اش در تنگنا قرار گرفته اند. در واقع برای آنان که ادعا می کنند قرار است مسیر حرکت نظام را به اصل اهداف انقلاب بازگردانند بسیار دشوار است که حتی یک روز سابقه حضور در جریانات پیش و پس از انقلاب نداشته باشند و اتفاقا انگشت اتهام خود را به سوی تمام کسانی دراز کنند که بدون هیچ نیازی به پرونده سازی، نامشان با نام انقلاب ایران پیوند خورده است. به هر حال جدیدترین تلاش ها برای سابقه سازی دولتمردان حکایت جالبی است از نقش احمدی نژاد و محصولی در جریان انقلاب فرهنگی!
پرده اول: «صادق محصولی ایده انقلاب فرهنگی را محصول شورای انجمن اسلامی دانشگاه علم و صنعت می داند و می گوید: کل دوستان دلواپسی هایشان این بود که بالاخره چه می توان کرد».*
پرده دوم: «اما برنامه ریزی دانشجویان مسلمان برای اصلاح وضعیت دانشگاه ها فراتر از این درگیری ها بود. ابراهیم سیدنژاد، عضو وقت شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در این باره می گوید: بعد از شکل گیری تحکیم در مهرماه 58، کارفرهنگی را در مجموعه تحکیم شروع کردیم. مثلا روشنفکران مشروطه مثل آخوندزاده و طالبوف را نقد می کردیم. برخی افراد هم مسوول شده بودند تا روی انقلاب فرهنگی چین کار کنند ... وی درباره افرادی که در این جلسات شرکت می کردند از محمود احمدی نژاد به عنوان یکی از رهبران اصلی نام می برد و می گوید: مجتبی هاشمی ثمره، رحیمی مدیر سابق سازمان سنجش و هاشم آغاجری و فضل الله موسوی و افراد دیگری هم بودند».*
و پرده نهایی برای حذف یک حریف دست و پا گیر از این فهرست به کمک یک آدم بی طرف: «عباس عبدی از اعضای وقت انجمن اسلامی دانشکده امیرکبیر هم از پیشرو بودن دانشجویان علم و صنعت در ماجرای انقلاب فرهنگی می گوید و اضافه می کند که هاشم آغاجری با علم و صنعتی ها همراه نبود».*
پی نوشت:
* ویژه نامه نوروزی ایران - تسخیر دژمارکسیست ها و تعطیلی دانشگاه ها - صفحه 41
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر