دفتر تحکیم وحدت بار دیگر و این بار به مناسبت بازگشایی مجدد دانشگاه ها بیانیه ای صادر کرده که از نگاه من از هر نظر با بیانیه های چند سال گذشته این نهاد متفاوت است. سال ها بود که در فضای نسبتا راکد دانشگاه ها، بیانیه های آتشین تحکیم وحدت نه رنگ و بویی از واقع بینی داشت و نه پشتوانه نظری قابل بحثی. حتی در مواردی مانند جنگ غزه نیز که محتوای بیانیه و نظرات تحکیم قابل دفاع می نمود، در نظر نگرفتن شرایط ویژه زمانی و مکانی سبب می شد تا نتیجه چیزی نباشد جز هزینه های سنگین و غیر قابل قیاس با عواید این بیانیه ها؛ اما اکنون به نظر می رسد ورق برگشته است!
با گذشت بیش از سه ماه از وقوع کودتای 22خرداد فضای جامعه همچنان ملتهب است؛ از یک سو توده مردم می خواهند به هر طریق ممکن اعتراضشان را نسبت به دولت کودتا نشان دهند و از سوی دیگر به نظر نمی رسد دولت کودتا هم از تداوم درگیری ها چندان ناراضای باشد. حضور کامران دانشجو در دانشگاه های تهران و شریف، آن هم در شرایطی که هیچ تردیدی نسبت به واکنش اعتراضی دانشجویان به او وجود نداشت، می تواند دلیلی باشد بر ادعای تلاش دولت کودتا در جنجال آفرینی های پیاپی. تلاشی که می تواند در نهایت هدف به دست آوردن بهانه ای برای به تعطیلی کشاندن دانشگاه ها را دنبال کند. در چنین شرایطی است که دلسوزان جنبش سبز –به ویژه مهندس موسوی- مدام بر روی حفظ آرامش و دوری از خشونت تاکید کرده، از مردم می خواهند اسیر تحریکات کودتاچیان نشوند. به گمان من نمایندگان دفتر تحکیم چنین پیام هایی را به خوبی دریافت و درک کرده اند.
در بیانیه تحکیم آمده: «خشونت پاشنه آشیل اعتراض ها است». چنین بیانی به خوبی نشان می دهد که اعضای دفتر تحکیم در حساس ترین موقعیت دانشگاه های کشور طی چند دهه اخیر، به خوبی توانسته اند میان «اعمال خشونت» و «پی گیری اعتراضات» تفاوتی بنیادین قایل شوند و به دور از هیجان زدگی های گذشته، در جست و جوی راه حلی کم هزینه، پایدار و فراگیر برای پی گیری اعتراض ها برآیند. من گمان می کنم چنین تدبیری نشان دهنده اوج پختگی یک تشکیلات دانشجویی است که در صورت تداوم، بدون تردید به دست آوردهای چشم گیری منجر خواهد شد.
تنها با یک کلیک به عضویت «مجمع دیوانگان» درآیید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر