(از مجموعه: شش نقد بر کمپین «تغییر چهره مردانه مجلس»)
فعالین
حقوق زنان، در اغلب نقاط دنیا در چهارچوب سازوکارهای «گروه‌های
فشار»* (گروه‌های ذی‌نفوذ) فعالیت می‌کنند. فرق «گروه‌های فشار» با «گروه‌های
سیاسی» در این است که گروه فشار به صورت مستقیم قصد «کسب قدرت» و اعمال آن را
ندارد، بلکه تلاش می‌کند که به صورت غیرمستقیم بر احزاب و کانون‌های قدرت تاثیر بگذارد.
در نقطه مقابل، هدف گروه سیاسی «کسب قدرت» و سپس اعمال آن است. حال، کمپین «تغییر
چهره مردانه مجلس»، با تشویق به حضور گسترده به عنوان «نامزد انتخاباتی»، از
مرزهای یک «گروه فشار» به سمت یک «گروه سیاسی» حرکت کرده است. پس در این مسیر،
ملزوماتی را باید رعایت کند که لازمه فعالیت یک گروه سیاسی است، نخستین پرسش‌های
ایجاد شده دقیقا از همین ملزومات کنش سیاسی بر می‌آیند.
فعالیت
قانونی در چهارچوب یک گروه سیاسی که قصد ورود به مجلس را دارد، مستلزم «پذیرش»
چهارچوب‌های «حقیقی و حقوقی» ساختار سیاسی کشور است. بدین معنا، هرگروهی که قصد
ورود به مجلس قانون‌گذاری کشور را دارد، قطعا به صورت پیش‌فرض پذیرفته است که به
تمامی قوانین و چهارچوب‌های حقوقی کشور «التزام عملی» دارد. (طبیعتا بنده هیچ وقت
وارد بحث «اعتقاد» نمی‌شوم چرا که مطابق با نص صریح قانون اساسی، کنکاش در
اعتقادات را مصداق «تفتیش عقاید» و مستوجب مجازات می‌دانم)
حال
پرسش من این است: آیا فعالین کمپین «تغییر چهره مردانه مجلس» حاضرند رسما و علنا
اعلام کنند که تمامی چهارچوب‌های حقوقی کشور را به رسمیت شناخته‌اند؟ آیا دوستان
حاضرند «التزام عملی» خود به اصل «قانون‌گرایی» را به صورت رسمی و علنی اعلام
کنند؟ طبیعتا هیچ قانونی در مجلس به اتفاق آرا به تصویب نمی‌رسد. هر قانونی با
مخالفت یک اقلیت از نمایندگان مواجه است. اما این نمایندگان اقلیت، به حکم پذیرش
چهارچوب دموکراسی پارلمانی، به تصویب نظر اکثریت مجلس گردن می‌نهنند. (هرچند با آن
مخالف باشند) آیا فعالین این کمپین، حاضر هستند التزام عملی خود را به قوانین حجاب
اجباری (که بخشی از قوانین کشور است) اعلام کنند؟ آیا حاضر هستند اعلام کنند: «تا
زمانی که ما موفق نشده‌ایم در چهارچوب حقوقی نظام سیاسی این قانون را تغییر دهیم،
به آن التزام عملی داریم و خواستار اجرای بدون تنازل این قانون هستیم»؟ در این
صورت تکلیف دوستان ما با کمپین‌هایی همچون «آزادی‌های یواشکی» چه خواهد بود؟ آیا
حاضر هستند بی‌حجابی را به عنوان نمونه‌ای از قانون‌شکنی محکوم کنند؟
پی‌نوشت:
*
این «گروه‌های فشار» (Advocacy
groups
یا Pressure groups) یک ترم
علوم سیاسی است و بار منفی ندارد. نباید با «گروه‌های فشار» که در ادبیات رسانه‌ای
ما رواج دارد و غالبا به گروه‌های خشونت‌طلب اطلاق می‌شود اشتباه شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر