۶/۰۸/۱۳۹۴

حکایت «احمق و احمق‌تر»!


از خلال خبرها به گوش می‌رسد که رهبران «ارکستر فیلارمونیک آلمان» در حال رای‌زنی با مقامات فرهنگی ایران هستند تا در صورت موافقت، این ارکستر اجرایی را در ایران به نمایش بگذارد. به نظر می‌رسد بخشی از این تصمیم، محصول تلاش‌های «دانیل برن‌بویم»،  پیانیست گروه و از مشهورترین رهبران ارکستر جهان است. برن‌بویم هرچند یهودی مذهبی است که علاوه بر تابعیت اسراییلی دارای تابعیت‌های آرژانتین، اسپانیا و حتی «فلسطین» است! در واقع، او را در جهان به مخالفت‌های سرسختانه‌اش علیه سیاست‌های دولت اسراییل در مورد مساله اشغال سرزمین‌های فلسطینی می‌شناسند. برن‌بویم در همین مسیر اعتراض خود به سیاست‌های دولت اسراییل، چند سال پیش به همراه «ادوراد سعید»، نویسنده سرشناس فلسطینی/آمریکایی ارکستر «دیوان شرق و غرب» را با ترکیبی از نوازندگان جوان اسرائیلی و فلسطینی تشکیل داد. بدین ترتیب، مقامات اسراییل بار دیگر نسبت به شکل‌گیری یک حرکت فرهنگی علیه سیاست‌های اشغال‌گرایانه خود احساس خطر می‌کنند و در حرکتی شتاب‌زده، «میری رگب»، وزیر فرهنگ اسراییل اعلام می‌کند که در صورت مسافرت این ارکستر به ایران، از دولت آلمان شکایت خواهد کرد! (+) به چه جرمی؟ به چه اتهامی؟ برگزاری ارکستر؟ جناب وزیر فرهنگ گمان می‌کند با چنین تهدیدی ممکن است آنجلا مرکل فرمان عجیب و غریب سانسور اجرای یک کنسرت موسیقی در یک کشور دیگر را صادر کند؟ شاید تصور کنید که چنین تهدیدی، آن هم از جانب کسی که عنوان «وزیر فرهنگ» را به دوش می‌کشد بسیار احمقانه است، اما این پایان ماجرا نیست!

در اردوگاهی دیگر، «حسین نوش‌آبادی»، سخنگوی وزارت ارشاد ایران اعلام کرده است که اساسا به ارکستر فیلارمونیک آلمان اجازه اجرا در خاک ایران داده نخواهد شد! چرا؟ جناب سخن‌گو توضیح می‌دهد: «همان‌طور که ما این رژیم (اسراییل) را غیرقانونی و غاصب می‌دانیم، هنرمندانی هم که منتسب به اسراییل باشند، نامشروع و غیرقابل پذیرش می‌دانیم»! (+)


به نظر می‌رسد باید بار دیگر مهر تاییدی زد بر آن سخن ماندگار جناب آلبرت انیشتین که: «دو چیز را هیچ پایانی نیست. یکی هستی جهان، و دیگری حماقت انسان»!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر