جناب
آقای روحانی، امروز با حضور در محل ستاد انتخابات کشور، به عنوان نامزدی انتخابات
مجلس خبرگان رهبری ثبتنام کردند. به نظرم اگر این اقدام را از جنبههای مختلف بررسی
کنیم، در درجه نخست کمی «عجیب» به نظر میرسد و در درجه دوم پیامهای مشخصی به
همراه دارد.
چرا
ریسک سیاسی؟
انتخابات
ریاستجمهوری سال ۹۲، آقای روحانی را به ارشدترین مقام «انتخابی» حکومت بدل کرده
است. یعنی در حال حاضر، هیچ مقامی در کشور وجود ندارد که به اندازه ایشان مورد اقبال
«آرای مستقیم» مردم قرار گرفته باشند. این جایگاه، مشروعیتی منحصر به فرد در
اختیار یک سیاستمدار قرار میدهد. مجوزی که در جریان اختلافات سیاسی میتواند از
آن استفاده کند و خود را «بالاترین نماینده رای مردم» بخواند. بدین ترتیب، قرار گرفتن
در فهرست نامزدهای مجلس خبرگان، از چند جهت برای شخص رییس جمهور نوعی «ریسک سیاسی»
محسوب میشود.
نخست
آنکه روحانی رقابت را به رقبای جناح مقابل (نظیر آقایان محمد یزدی، مصباح یزدی یا
احمد خاتمی) واگذار کند. هرچند احتمال چنین شکستی زیاد نیست، اما اگر محقق شود، وجهه
رییس جمهور چنان ضربهای میخورد که ادامه دوران ریاستجمهوری ایشان نیز با چالشهای
جدی مواجه خواهد شد. احتمال دوم این است که جناح اصلاحطلب و میانهرو برنده
انتخابات باشد، اما باز هم آرای چهرههای شاخصی همچون هاشمی رفسنجانی و سیدحسن
خمینی از آقای روحانی بیشتر باشد. در این صورت، هرچند همچنان اعتبار جناحی ایشان
آسیبی نمیبیند، اما باز هم وجهه «بالاترین نماینده آرای مستقیم مردم» از بین
خواهد رفت. در عین حال، نمیتوان نادیده گرفت که اگر روحانی موفق شود در این
انتخابات نیز جایگاه نخست را کسب کند، با وزن و اعتباری دو چندان به فعالیت خود در
دولت ادامه میدهد و در مجلس خبرگان نیز به کلیدیترین چهره بدل خواهد شد. (اگر به
یاد بیاوریم که این مجلس خبرگان احتمال دارد چه مسوولیت خطیری را برای آینده کشور
به عهده بگیرد، آن وقت به اهمیت این نقش کلیدی بیشتر پی خواهیم برد)
دو
پیام آشکار
اما
ثبتنام آقای روحانی، اگر برای شخص خودشان یک ریسک سیاسی باشد، برای دیگر جناحهای
سیاسی، نهادهای حکومتی و البته رایدهندگان، چند پیام بسیار آشکار و مهم در پی
دارد. نخستین و آشکارترین پیام، اهمیت ویژه این دوره از انتخابات خبرگان است.
هرچند مشخص است که شاخکهای جامعه از مدتها پیش به چنین اهمیتی حساس شده بود، اما
پذیرش ریسک حضور از جانب رییس جمهور بر این اهمیت تاریخی مهر تاییدی دوباره زده
است. بدین ترتیب، میتوان گفت که این ثبتنام به نوعی دعوت به مشارکت حداکثری مردم
در انتخابات خبرگان نیز تعبیر شود.
پیام
دیگر حضور رییس جمهور به عنوان یک نامزد انتخاباتی، میتواند دخالت و نظارت مستقیم
شخص ایشان بر روند برگزاری و حتی تایید صلاحیت نامزدهای انتخاباتی باشد. روندی که
به صورت سنتی در کشور ما با تردیدهایی مواجه بوده و برخی رفتارها و اظهارنظرهای
پراکنده در مورد انتخابات اخیر باز هم به این تردیدها دامن زده است. حال اما شخص
رییس دولت، به عنوان بالاترین مسوول اجرایی و برگزار کننده انتخابات به عنوان یک
نامزد ثبت نام کرده است، در حالی که روند تایید صلاحیت و سپس نظارت بر انتخابات بر
عهده جناح رقیب است. بدین ترتیب، میتوان گفت آقای روحانی قصد دارد از بالاترین
اراده دولت برای برگزاری صحیح یک انتخابات مطمئن خبر دهد. خبری که قطعا باید آن را
به فال نیک گرفت و احتمالا در روحیه رای دهندگان تاثیر بسیار مثبتی خواهد گذاشت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر