۱- «لاری فلینت» از چهره‌های
سرشناس صنعت پورن آمریکا بود. او بارها از جانب مخالفان پورن به پای میز محاکمه
کشیده شد اما اعتقاد داشت محتوای انتشاراتش در چارچوب آزادی بیان است و هرکس دوست ندارد
می‌تواند آن‌ها را نخرد. فیلم «مردم علیه لری فلینت» از روی سرگذشت زندگی او ساخته
شده. در یکی از سکانس‌های فيلم، فلينت از مخاطبين مي‌پرسد «كدام تصاوير وقيحانه‌تر
است؟ زنان برهنه، يا جنگ»؟ (این سکانس را با کلیک بر روی این+لینک از کانال A Taste Of Cinema ببینید)
۲- علاقه شیفته‌وار
محمدرضاشاه به پیشرفته‌ترین تسلیحات روز مساله‌ای نیست که بر مورخان پوشیده باشد.
شوق شاه به خرید اسلحه به نحوی جنون‌آمیز بود که در چندین مورد خود آمریکایی‌ها
بخشی از درخواست‌های فروش را رد کردند. البته که ایران هم‌پیمان اصلی آمریکا در
منطقه حساب می‌شد و البته که کسی از سودهای کلان فروش اسلحه بدش نمی‌آمد؛ اما آمریکایی‌ها
با سر سوزنی دوراندیشی، نگران بودند که با این ولخرجی‌های بی‌حساب و کتاب کل نظام
سلطنتی ایران نابود شود. یکی از سفرای غربی در خاطرات خود، این وضعیت را به عجیب‌ترین
شکل ممکن توصیف کرده بود: «شاه، با چنان شهوتی کاتالوگ سلاح‌ها را مطالعه می‌کند
که جوانان مجلات پلی‌بوی را ورق می‌زنند»!
۳- یک جدال همیشگی در سطح
جهان وجود داشته برای محدودسازی آثار خشن و تبلیغ اسلحه. پرسش این است که چطور تصاویر
پورن برای کودکان بدآموزی دارد، اما سلاح و جنگ و کشتار بدآموزی ندارد؟ کدام یک قرار
است در آینده کودکان به کار بیاید؟ اما طرح این چالش در یادداشتی به زبان فارسی مصداق
«تندروی» و «افراط کاری» محسوب می‌شود. بگذارید یک مثال بومی بزنیم. چرا صدا و
سیمای ما آلات موسیقی را نشان نمی‌دهد، اما صبح تا شب فیلم جنگی و تسلیحات نظامی و
خشن نشان می‌دهد؟ کدام مخرب‌تر است؟
۴- کودکی من، در پایگاه‌های
نیروی هوایی گذشت. وقتی پدران شما، افسران پدافند یا خلبان‌های جنگنده و شکاری
باشند، وقتی هر روز ده‌ها بار هواپیماهای جنگی از روی خانه شما عبور کنند،
ناخودآگاه شما هم در بازی‌های کودکانه جذب این جنگ‌افزارها می‌شوید. علاقه پیدا می‌کنید
که بدانید سریع‌ترین هواپیما کدام است؟ سطح پرواز کدام بیشتر است؟ کدام پیشرفته‌تر
است؟ هواپیماهای ایران کدام‌اند؟ آمریکا چه دارد؟ کی قوی‌تر است؟ و خلاصه هزار و
یک پرسش کودکانه؛ اما این پرسش‌های کودکانه را، همه انسان‌ها در همان دوران کودکی
رها نمی‌کنند.
اولین بار که یک مجله تخصصی
«جنگ‌افزار» را روی گیشه مطبوعات دیدم فهمیدم بعضی‌ها آن شوق و اشتیاق کودکی را تا
پایان عمر حفظ می‌کنند. خوشبختانه ما مجلات پورن نداریم که ذهن شهروندان‌مان بیمار
شود. به جایش می‌توانید مجلات مفیدی بخرید که به شما می‌گویند جدیدترین و کشنده‌ترین
سلاح‌های جهان کدام‌اند.
با این حال، مساله به گیشه
مطبوعات و مخاطبان خاص هم محدود نماند. وقتی اولویت دغدغه‌های ملی، از نان و آب و
سلامت و آموزش مردم، به ضرورت لشکرکشی در خارج از مرزها تغییر کرد، آن وقت شوق و اشتیاق
به تسلیحات نیز ابعاد گسترده‌تری به خود گرفت!
۵- سپاه پاسداران چند موشک
به سمت مواضع تروریست‌های سوریه شلیک کرده است. بدون اعلام قبلی، بدون توضیحات
کافی، بدون اقناع عمومی، بدون تصویب از جانب نمایندگان مردم و طبیعتا بدون امکان
طرح و نقد ضرورت مساله؛ انشاءالله که خیر باشد. به ما چه ربطی دارد؟ فقط از ظواهر
امر بر می‌آید که موج انفجار خبری این موشک‌ها دست‌کمی از انفجار واقعی آن‌ها نداشته
است. شیفتگان به جنگ‌افزار چنان شبکه‌های اجتماعی را روی سرشان گذاشته‌اند که اگر
بی‌هوا وارد شوید گمان می‌کنید به انبار تسلیحات ارتش قدم گذاشته‌اید. با جزییات
فراوان به شما توضیح می‌دهند که فلان موشک چقدر برد دارد، چقدر سرعت دارد، «بالک»
دارد یا ندارد، سوخت‌اش چیست و ... چه خبر شده؟ چرا با چنان ولعی سخن می‌گویند که
آدم یادش می‌رود این‌ها اطلاعات مجلات تخصصی جنگ است؟ مگر ما ملتی نبودیم که زیر
فشار ۸ سال جنگ ویرانگر از هرچه موشک و هواپیما متنفر شده بودیم؟ این جنون و شهوت گروهی
به جنگ‌افزار از کجا پیدا شد؟
۶- در فیلم پی‌وست، (اینجا+ ببینید) مجری یکی از برنامه صبح‌گاهی
کودکان، برای بچه‌ها توضیح می‌دهد که با چند تا «موشک خوشگل» زدیم همه آدم بدها را
«کشتیم»! تلطیف «کشتیم» با آن صدای ملیح جناب مجری و ابتکار صفت «خوشگل» برای
موشک، از شاهکارهای دستگاه تبلیغاتی حکومتی است که برای تصویب سند آموزشی ۲۰۳۰ گریبان
می‌درید.
۷- راستی، «لاری فلینت»
بالاخره در سال ۱۹۷۸ ترور شد. توسط یکی از آنانی که خیلی نگران اخلاقیات جامعه بود.
با یک اسنایپر خیلی قشنگ که آدم هوس می‌کند پوسترش را توی اتاق خوابش نصب کند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر