به نظر می‌رسد این مردم چندان هم متوهم نیستند!

آقای «مصطفی پورمحمدی»، رییس سازمان بازرسی کل کشور چند روز پیش در مورد پرونده اختلاس 3هزارمیلیارد تومانی اظهار نظر کردند: «ما هر کسی را هم بگیریم، حتی رییس‌جمهور مملکت را هم بگیریم، می‌گویید دانه درشت نیست، حتماً پشت سر این دانه درشت‌هایی باید پیدا شود». (از اینجا بخوانید) به نظر می‌رسد این اشاره به ظاهر طنز و کنایه‌آمیز ایشان حاکی از وجود نوعی «توهم» در میان مردم یا مخاطبان است که هیچ گاه نمی‌خواهند باور کنند واقعا دستگاه قضایی همتی در برپایی عدالت دارد. در واقع جناب پورمحمدی اعتقاد دارند مخاطبان دچار نوعی بیمار «دایی‌جان ناپلئونی» هستند و به هیچ وجه زیر بار نمی‌روند که بالاترین مقامات اجرایی کشور در بزرگترین پرونده فساد مالی تاریخ ایران دخالت نداشته باشند.

در جریان همین گفت و گوی خبری، جناب پورمحمدی اظهارات دیگری هم بیان داشته‌اند. ایشان توضیح داده‌اند: «دولت کلی مقاومت می‌کرد برای اینکه اصلاً پرونده مطرح نشود»! و البته افزوده‌اند: «اینکه دولت از این گروه حمایت کرده هیچ تردیدی نیست؛ از آقای رییس‌جمهور، رییس دفترشان، وزرا و بانک‌ها»! با چنین اظهاراتی من دقیقا متوجه نمی‌شوم که انتقاد آقای پورمحمدی نسبت به «بی‌باوری» مردم به دستگاه قضایی از چه جنبه است؟ اما از شواهد برمی‌آید که شایعات و توهمات کوچه‌بازاری چندان هم بی‌راه نیست. دست کم به استناد اظهارات رییس سازمان بازرسی کل کشور در دخالت شخص محموداحمدی‌نژاد در پرونده اختلاس «هیچ تردیدی» وجود ندارد. حال آیا خیلی بی‌راه است اگر مردم گمان کنند وقتی کسی که «هیچ تردیدی» در نقش او در چنین فساد گسترده‌ای وجود ندارد، حتی برای ادای توضیح به دادگاه فراخوانده نمی‌شود، حتما «پشت سر او باید دانه‌درشت‌ترهایی» نهفته باشند؟