امسال هم به مناسبت هفته دفاع مقدس، به مانند هر سال رژه نیروهای مسلح کشور برای به نمایش گذاشتن آنچه «توان دفاعی کشور» خوانده می‌شود به اجرا درآمد.ا
من دقیقا اطلاعی ندارم که آیا مشابه چنین رژه‌هایی به منظور نمایش قدرت نظامی در تمامی کشورهای دنیا رایج است یا خیر و البته به هیچ وجه هم بعید نیست که هر کشوری به مناسبی (مثلا سال‌روز استقلال و یا یک پیروزی تارخی جشنی با رژه نمایشی نارتش خود برپا کند)، اما حداقل چند کشور را می‌شناسم که به انجام چنین اعمالی بسیار علاقمند بوده و یا هستند. کشورهایی که از اجرای چنین رژه‌هایی تصوراتی بیش از یک یادبود نمادین دارند. آنانی که تصور می‌کنند به نمایش گذاشتن هرچه بیشتر توپ و تانک و جدیدا موشک‌های نظامی به دوام و قوام بیشتر حکومتشان کمک خواهد کرد، و تاریخ بزرگترین گواهی است که فریاد می‌زند: این خیال سخت خام است.ا
رژه ارتش سرخ، ارتشی که توانست در برابر تهاجم آلمان نازی مقاومت کند، اما در برابر فروپاشی و تبدیل کشورش به پانزده تکه کاری از آن ساخته نبود
ارتش کره شمالی، کشوری که دیکتاتور دیوانه‌اش سال‌ها است فقر و بدبختی را برای مردمش به ارمغان آورده و مدت‌ها است که برای سرنگونی‌اش لحظه شماری می‌شود
ا
salam
پاسخحذفma be in dayere davar amadim.
dar in artesh ha jaye artesh raysh khali bood
rasti moamaye sooes ra ham man midanam emdad gheybi javab ast
sari ham be veblog man bezan dar payamha
جانا سخن از زبان ما میگویی... حرف حساب جواب ندارد اما کو گوش شنوا؟؟؟
پاسخحذفژاپن هم از زمان جنگ جهانی دوم تا همین 15 سال 20 سال قبل نیروی نظامی جز پلیس نداشت. و البته پس از رسیدن به موقعیت اقتصادی مناسب الان دارای یکی از قدرت های نظامی دنیاست. راستی لینکت را هم در وبلاگم گذاشتم.
پاسخحذفمجمع دیوانگانت داره به یک شکل مشخص می رسه و این یعنی صاحب سبک شدن در وبلاگ نویسی،
پاسخحذفراستی دقت کردی ذهن ما ها چقدر موضوع پراکنده تو خودش داره!
in ghaziyeye kuze be sar haye filme pari ro ye bar dg baram begu yadam rafte. / Anush
پاسخحذفدرودبر شما
پاسخحذفممنون از این پست شما واقعا یک دنیا حرف داشت