این روزها «جدول شماره ۱۷ لایحه بودجه» به یکی از مباحث جنجالی بدل
شده است. گروهی از نمایندگان اصلاح‌طلب خواستار حذف این جدول از لایحه شده‌اند و در
مقابل صدای گروهی نیز به اعتراض بلند شده است. اما داستان این جدول پرمجادله چیست؟
طبیعتا لایحه بودجه را برای
تقسیم منابع بیت‌المال میان نهادها و پروژه‌های دولتی تنظیم می‌کنند. با این حال بندی
در بودجه وجود دارد با عنوان «کمک به اشخاص حقوقی غیردولتی». یعنی فهرستی از شرکت‌ها
و نهادهای خصوصی که دولت از پول بیت‌المال به آنها سهمی پرداخت می‌کند. بر چه اساس؟
کسی دقیقا نمی‌داند! یعنی در حال حاضر فهرست نهادهای غیردولتی که سهمی از بودجه دریافت
می‌کنند و نام‌شان در همان جدول معروف شماره ۱۷ ذکر شده به ۶۰ نهاد می‌رسد اما هیچ‌کس نمی‌داند این نهادها
بر اساس چه ضابطه‌ای معین شده‌اند؟
مجموع سهم این نهادها در لایحه
بودجه امسال به بیش از ۲۷۶
میلیارد تومان
می‌رسد. موافقان مدعی هستند که هدف از پرداخت این پول حمایت از «فرهنگ» است، اما مساله
اینجا است که چون این نهادها خصوصی و غیردولتی هستند، دولت هیچ‌گونه اختیاری در مورد
پی‌گیری عملکردشان یا نظارت بر هزینه‌کرد پول‌ها ندارد. در واقع، لایحه بودجه کشور
که باید به صورت دقیق محل هزینه‌کرد بیت‌المال را مشخص کند تا قابل شناسایی و پی‌گیری
باشد، در متن خود پذیرفته که چنین رقمی را به حساب نهادهایی واریز کند که مثل جعبه
سیاه می‌مانند و هیچ نظارتی بر آنها وجود ندارد.
طی چند سال گذشته، همواره عده‌ای
از نمایندگان به چنین روالی در لایحه بودجه معترض شده‌اند. جالب اینکه این اعتراضات
محدود به یک جریان سیاسی نبوده و در دوره‌های مختلف، نمایندگانی از جناح اصول‌گرا و
اصلاح‌طلب در فهرست منتقدان قرار داشته‌اند. سال ۹۲ حتی کار تا بدان‌جا پیش رفت که «کمیسیون
تلفیق» این جدول را از لایحه بودجه حذف کرد؛ اما وقتی لایحه به صحن علنی آمد، رییس
مجلس دوباره آن را به لایحه اضافه کرد، به «غلام‌رضا مصباحی مقدم» (رییس کمیسیون تلفیق)
اجازه سخنرانی نداد و در نهایت آن را با رای اکثریت به تصویب رساند.
در طول این سال‌ها نمایندگانی
از جناح‌های سیاسی مختلف به چنین جدولی اعتراض کرده‌اند. در مجلس قبل مهدی کوچک‌زاده
گفته بود «ملاک و معیار انتخاب این تعداد نهاد برای دریافت کمک‌های مالی نامشخص است.
سؤال من این است که این ردیف بودجه، چرا به برخی افراد خاص تعلق می‌گیرد؟ نهاد یا مؤسسه
مذبور ممکن است مبالغ دریافتی را برای خرید اتومبیل، خانه یا مواردی از این دست هزینه
کند که در این صورت هم قابل‌حسابرسی و نظارت نیستند». احمد بخشایش‌اردستانی، دیگر نماینده
اصولگرای مجلس هم گفته بود: «مگر چشم‌های بعضی‌ها روشن‌تر یا خونشان رنگین‌تر است
که شامل بودجه دولتی می‌شوند».
همچنین حجت‌الاسلام باقری، دیگر
نماینده اصولگرای مجلس نهم، نیز در این‌باره گفته بود: «دریافت کمک‌های مالی این نهادهای
غیردولتی «بی‌انضباطی مالی» ایجاد می‌کند، گرچه مبالغ آن کم و اندک باشد اما سبب رشد
فزاینده این نهادها در سالیان آینده می‌شود. اگرچه برخی از آنها فعالیت‌های پ‍ژوهشی
و کاربردی و فرهنگی خوبی انجام می‌دهند اما صحبت ما با مؤسساتی است که توسط افراد و
برخی سیاسیون اداره می‌شوند و بودجه فرهنگی می‌گیرند و صرف فعالیت‌های سیاسی می‌کنند».
حالا امسال نوبت به «محمود صادقی»
رسیده تا پی‌گیر حذف جعبه سیاه بودجه شود. آقای صادقی تصویر نامه درخواست حذف این جدول
را با امضای ۱۹ نماینده
دیگر در حساب توییتر خود منتشر کرده است. به این بهانه بد ندیدیم که خلاصه بسیار کوتاهی
از برخی نهادهای خصوصی که از این طریق بودجه دولتی می‌گیرند را مرور کنیم:
دانشگاه امام صادق: زیر نظر
بیت آیت‌الله مهدوی کنی
موسسه اسراء: زیر نظر آیت‌الله
جوادی آملی
پژوهشکده تاریخ اسلام: حجت‌الاسلام
هادی خامنه‌ای
بنیاد حکمت صدرا: حجت‌الاسلام
محمد خامنه‌ای
دانشگاه عدالت: آیت‌الله هاشمی‌شاهرودی
بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج):
حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی
مؤسسه پرتو ثقلین: آیت‌الله
سیدمحمدرضا مدرسی‌یزدی (عضو شورای نگهبان)
هیأت رزمندگان اسلام: که توسط
جمعی از مداحان تهران نظیر منصور ارضی، سعید حدادیان، حسین سازور و محمود کریمی تاسیس
شده است
مؤسسه فرهنگی ترجمان وحی: رئیس
هیأت‌مدیره آن «نصرالله چمران» برادر شهید مهدی چمران است
مؤسسه آینده روشن: با محوریت
مهدویت و موعودگرایی که با آغاز دولت نهم تأسیس شد و همایش بین‌المللی دکترین مهدویت
توسط این مؤسسه در سال ٨٤ و با سخنرانی احمدی‌نژاد برگزار شده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر