نرگس
محمدی، روزنامه‌نگار و عضو کانون مدافعان حقوق بشر، تیرماه ۱۳۹۰ محاکمه و به ۱۱
سال زندان محکوم شد. از مجموع این ۱۱ سال محکومیت، ۵ سال متعلق به «عضویت در کانون
مدافعان حقوق بشر» بود. ۵ سال دیگر به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» مربوط
می‌شد و در نهایت یک سال به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران».
این محکومیت ۱۱ ساله در دادگاه تجدید نظر به ۶ سال کاهش یافت که از سال ۹۱ اجرای
آن آغاز شد. در سومین سالی که خانم محمدی مشغول مجازات به دلیل «تبلیغ علیه نظام»
و به خطر انداختن «امنیت کشور» بود، اتفاق دیگری رخ داد.
دی
ماه سال گذشته و به دنبال اعدام «شیخ‌نمر»، روحانی شیعه در عربستان، گروه‌های
معترض در تهران به سفارت و در مشهد به کنسولگری عربستان سعودی حمله کردند. ساختمان‌ها
را سنگ‌باران کردند، از دیوارها بالا رفتند، پرچم عربستان را پایین کشیدند و حتی
با پرتاب مواد آتش‌زا (کوکتل مولوتف؟!) ساختمان‌ها را به آتش کشیدند.
به
دنبال این اقدام، «شورای امنیت سازمان ملل» با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: «اعضای شورای
امنیت با شدیدترین لحن حملات به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری آن کشور در مشهد
در جمهوری اسلامی ایران را که باعث تعرض به محوطه‌های دیپلماتیک و کنسولی شد و خسارات
جدی وارد آورد محکوم می‌کنند». شورای همکاری کشور های خلیج (فارس) و اتحادیه عرب
دیگر نهادهایی بودند که در کنار بسیاری از کشورهای مستقل این حملات را محکوم
کردند. در نهایت، علاوه بر خود عربستان، کشورهای دیگری نیز چون امارات، قطر، بحرین،
کویت، سودان و سومالی نیز یا روابط خود را با ایران قطع کردند، یا سطح دیپلماتیک
خود را از سفیر به کاردار کاهش دادند.
کار
به همینجا ختم نشد و دامنه عوارض این حملات به زمین سبز فوتبال نیز کشیده شد. سعودی‌ها
توانستند با نفوذ در کنفدراسیون فوتبال آسیا، سه باشگاه ایرانی حاضر در «لیگ قهرمانان
آسیا» را از امتیاز میزبانی در برابر عربستان محروم کنند. شاید شما گمان کنید چنین
تبعاتی مصداق آسیب رسیدن به منافع و امنیت ملی ما باشد. یا شاید گمان کنید صدور
چندین بیانیه محکومیت در کنار انتشار گسترده تصاویر چهره‌های خشمگینی که به سفارت
یک کشور دیگر سنگ و آتش پرتاب می‌کنند، یک تبلیغ منفی برای کشور و نظام ما به حساب
آید. اما نظر مقامات قضایی کاملا چیز دیگری است.
اولین
جلسه اولین جلسه دادگاه متعرضین به سفارت عربستان روز گذشته برگزار شد و ۱۴ نفر از
متهمان مورد محاکمه قرار گرفتند. دادستان تهران اتهام این گروه را «تخریب اموال
سفارت عربستان» و البته «اخلال در نظم عمومی از طریق جنجال و تجمع غیرقانونی»
اعلام کرد. برای درک بهتر از سطح اتهاماتی که به متهمین وارد شده می‌توان به بخشی
از مشروح دادگاه به روایت خبرگزاری ایسنا اشاره کرد:
قاضی
از متهم پرسید که شعار دادید؟
متهم
پاسخ داد: اواخر مردم شعار می‌دادند و من هم در کنار جمع بودم قصدمان این نبود که سروصدا
کنیم.
...
قاضی
اتهام وی را مجددا تفهیم کرد و از او خواست آخرین دفاع خود را ارایه کند که متهم گفت:
در اتهام من آمده که قصدم ایجاد سرو صدا بوده در حالی که من اصلا نیتم این نبوده که
اخلال در جامعه کنم. سوابق من موجود است.
*
* *
خانم
نرگس محمدی، همچنان به اتهام تبلیغ علیه نظام در زندان به سر می‌برد. طی دو هفته
گذشته، ایشان در اعتراض به محرومیت خود از برقراری تماس با دو فرزند خردسال‌شان
دست به اعتصاب غذا زدند. راست‌اش به شخصه هنوز متوجه نشده‌ام که این مادر ۴۴ ساله
چطور توانسته است به منافع و امنیت ملی ما را به مخاطره بیندازد. اما گاه به این
فکر می‌کنم که تصویر مادری که در زندان، برای برقراری یک تماس تلفنی با فرزندان
خردسالش دست به اعتصاب غذا زده، چه نوع تبلیغی برای نظام ما به حساب می‌آید و چه
کسی مسوول آن است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر