«این یکی از یادداشت‌های مجموعه «همه حقوق برای همه» است که به بررسی ظرفیت‌های اجرای مواد اعلامیه حقوق بشر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران اختصاص دارد»
*****
الف) هر کس حق دارد در برابر تعقیب، شکنجه و آزار، پناهگاهی جستجو کرده و در کشورهای دیگر پناه اختیار کند.
ب) در موردی که تعقیب واقعا مبتنی به جرم عمومی و غیرسیاسی و رفتارهایی مخالف با اصول و مقاصد ملل متحد باشد، نمی‌توان از این حق استفاده نمود.
طبیعی است که این ماده بیش از آنکه به قوانین داخلی کشورها مربوط شود، به قوانین بین‌الملل مربوط است. در هر صورت این ماده معادلی در قانون اساسی کشور ما ندارد و نقض یا تایید نمی‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر